Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
+16
shalapao
kyakuran
Hayato^^
fonta
pop
konnatepkam
rukia_15
sawachi-yuki
s14597563
Lady G
mookka
dark-arcobaleno
sakuragi nana
THeBiw
MeMie~
kyoya
20 posters
:: CTC :: Fiction & Dojin
หน้า 2 จาก 2
หน้า 2 จาก 2 • 1, 2
Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
First topic message reminder :
แบบเต็มๆจิ้มที่นี่ค่ะ [You must be registered and logged in to see this link.]
แต่ถ้าอยากอ่านเรียกน้ำย่อยก่อนก็นี่เลย
เนื่องจาก
นี่เป็นฟิคแรกที่เราแต่งขึ้นมา
อาจจะมีหลุดๆ แปลกๆหน่อย
ยังไงก็เข้ามาอ่านกันก่อนแล้วกัน
อ่านแล้วช่วยโพสให้หน่อยนะ
เรื่อง
: วิธีแก้เซ็งของแซนซัส
ระดับ :
ยังไม่แน่นอนอาจจะมีNCแถมบ้างก็ได้ใครจะรู้
น่าเบื่อชะมัด
ช่วงนี้ทำไมมันถึงได้น่าเบื่อขนาดนี้วะเนี่ย
แซนซัสบอสใหญ่แห่งวาเรียกำลังครุ่นคิดด้วยอาการหงุดหงิด
นั่นเป็นเพราะว่าตั้งแต่ที่จบศึกชิงแหวน พวกเขาทั้งหมดก็แทบจะเรียกได้ว่า '
ไม่มีอะไรให้ทำ ' แล้วก็แทบจะไม่ได้ออกไปไหนพ้นจากตัวปราสาทเลย
"เฮอะ! ได้สิยังงี้มันต้องออกไปหาเรื่องฆ่าคนเล่นซะหน่อยแล้ว"
หลังจากที่บ่นพึมพำอยู่คนเดียวจบแล้วแซนซัสก็ลุกขึ้นยืน แต่ในขณะนั้นเอง
แกร๊งๆๆ
อะไรบางอย่างได้หล่นออกมาจากกระเป๋าเสื้อตัวนอกของแซนซัส
ของที่ว่านั้นเป็นขวดแก้วเล็กๆที่ภายในบรรจุด้วยน้ำสีใสๆ
"หืม...อะไรเนี่ย... อ๊ะ!ไอ้นีมัน"
ไอ้ของนี่ที่เจ้ารีบอร์นมันให้เขามาหลังจากจบศึกนี่หว่า แล้วไอ้น้ำนี่...
อ้า...รู้แล้วมีอะไรสนุกๆให้เขาหาย
เบื่อแล้วสิ
...
...
...
"โว้ยยยย!!!ไอ้บ้าลุซซูเรีย!!
นี่แกจะให้ชั้นนั่งถักนิตติ้งกะแกเนี่ยนะ!!"
ฉลามคลั่งแห่งวาเรียแหกปากออกมาอย่างสุดทน
เมื่อยัยกระเทยที่เขาบ่นด้วยว่าเบื่อๆๆเสนอข้อแนะนำมาให้
"แหม..ก็นายพูดเองนี่ว่า..."
"สควอโล่!!บอสเรียกกกกกกกก!!!!"เสียงของเจ้าชายโรคจิตตะโกนดังขึ้นขัดประโยค
ของลุซซูเรียพอดี
ก่อนที่จะโผล่หัวเข้ามาในห้องพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างเหมือนเคย
"เออ!รู้
แล้วเว้ย จะไปเดี๋ยวนี้แหละ! มีงานให้ทำซะที ฮึ้ย!"
ร่างโปร่งบางรีบลุกขึ้นมาจากโซฟาตัวใหญ่ทันทีด้วยความดีใจว่าในทีสุดก็มีงาน
เข้าแล้ว
ขาเรียวรีบก้าวออกไปหาบอสผู้เป็นนายทันที
...
...
...
ปัง!!
ประตูห้องทำงานของแซนซัสถูกเปิดออกอย่างแรงโดยที่ไม่มีการเคาะประตูตามเคย
แล้วร่างบางก็ก้าวเข้าไป
"เฮ้ย!แกมีงานอะไรวะ เอามาเลยๆ
คนยิ่งเบื่อๆอยู่"สควอโล่พูดขึ้นทันที
ทั้งทีตัวเองพึ่งเดินเข้าไปได้แค่2ก้าว
"เงียบน่า! หนวกหู!
ชั้นบอกแกเหรอห๊ะว่ามีงาน!" แซนซัสซึ่งนั่งอยู่หลังโตะทำงานตัวใหญ่ตวาดขึ้น
"อ้าว...งั้นแกเรียกมาทำไม"ร่างบางถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
ก็ปกติบอสจะเรียกมาด้วยเรื่องงานนี่หว่า
"เดี๋ยวแกก็รู้
มานี่ซิตรงหน้าโตะชั้นเนี่ย แล้วก็นั่งลงซะ"ร่างสูงสั่ง
สควอโล่จึงค่อยๆเดินมานั่งที่เก้าอี้ทั้งที่ยังไม่หายงง
นี่มันเรื่องอะไรวะเนี่ย
"เงยหน้าขึ้นไปมองเพดานแล้วบอกชั้นซิว่าแกเห็นอะไร"แซนซัสออกคำสั่งอีกครั้ง
"ห๊า...นี่แกเรียกให้ชั้นมานั่งมองเพดานเนี่ยนะ!!แกบ้าไปแล้วเหรอไง
ไร้สาระชะมัด!!" ร่างโปร่งขัดขึ้นมาด้วยความหัวเสีย
"ชั้นบอกให้แกมอง แล้วแกมองรึยังห๊ะ! ชั้นจะนับ 1-3 ถ้าแกไม่ทำ
ชั้นจะช่วยดัดคอแกให้ดีมั้ย"
"ก็ได้เว้ยยยยย!! เชอะ!!"
แล้วสควอโล่ก็แหงนหน้าขึ้นไปมองตามคำสั่งด้วยสีหน้าที่บอกบุญไม่รับ
"ดีมาก สูงขึ้นอีก ค้างไว้นะ แล้วบอกซิแกเห็นอะไร"
"ก็ไม่...อุ๊บ!!!...อ่อก!!!...แค่กๆ!!!..."หลังจากที่ร่างบางทำตามคำสั่ง
นั้น แล้วเปิดปากขึ้นเพื่อตอบ
มือใหญ่ๆของแซนซัสก็ตรงเข้ามาจับเขากรอกน้ำอะไรบางอย่างเข้าไปอย่างรวดเร็ว
"แค่กๆๆ...ไอ้บ้า!!แกเล่นอะไรของแกกันห๊า!"
ร่างบางที่รีบวิ่งหนีไปอีกฟากห้องทันทีที่ถูกปล่อยตัวตะโกนขึ้นมาทั้งที่ยัง
หน้าแดงจากอาการสำลักน้ำ
"แล้วแกเอาอะไรให้ชั้นกิน!!"
"..."
"ตอบสิวะ!!"
"..." แซนซัสไม่ตอบ
แต่สายตากลับมองจ้องไปที่คนแหกปากตั้งแต่หัวจรดเท้า
"..."
"..."
"..." เมื่อเห็นอาการเอ็กซเรย์ของแซนซัส
สควอโล่จึงเริ่มหวั่นนิดๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองแล้วค่อยๆก้มลงมองที่ร่าง
กายของตนเองบ้างด้วยความสงสัยผสมไปกับความกลัว
แล้วทันทีที่ได้เห็นร่างกายของตัวเองนั้น
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!"
ตัดฉึบ
เดี๋ยวมาใหม่นะคะกำลังจะถึงตอนสนุกแล้วค่ะ
พอดีว่าเราแต่งที่นั่นไว้ก่อนน่ะค่ะ แล้วเอามาลง
ถ้าอยากให้เอามาลงที่นี่ทั้งหมดด้วยก็เควสมานะจ้ะ
แบบเต็มๆจิ้มที่นี่ค่ะ [You must be registered and logged in to see this link.]
แต่ถ้าอยากอ่านเรียกน้ำย่อยก่อนก็นี่เลย
เนื่องจาก
นี่เป็นฟิคแรกที่เราแต่งขึ้นมา
อาจจะมีหลุดๆ แปลกๆหน่อย
ยังไงก็เข้ามาอ่านกันก่อนแล้วกัน
อ่านแล้วช่วยโพสให้หน่อยนะ
เรื่อง
: วิธีแก้เซ็งของแซนซัส
ระดับ :
ยังไม่แน่นอนอาจจะมีNCแถมบ้างก็ได้ใครจะรู้
น่าเบื่อชะมัด
ช่วงนี้ทำไมมันถึงได้น่าเบื่อขนาดนี้วะเนี่ย
แซนซัสบอสใหญ่แห่งวาเรียกำลังครุ่นคิดด้วยอาการหงุดหงิด
นั่นเป็นเพราะว่าตั้งแต่ที่จบศึกชิงแหวน พวกเขาทั้งหมดก็แทบจะเรียกได้ว่า '
ไม่มีอะไรให้ทำ ' แล้วก็แทบจะไม่ได้ออกไปไหนพ้นจากตัวปราสาทเลย
"เฮอะ! ได้สิยังงี้มันต้องออกไปหาเรื่องฆ่าคนเล่นซะหน่อยแล้ว"
หลังจากที่บ่นพึมพำอยู่คนเดียวจบแล้วแซนซัสก็ลุกขึ้นยืน แต่ในขณะนั้นเอง
แกร๊งๆๆ
อะไรบางอย่างได้หล่นออกมาจากกระเป๋าเสื้อตัวนอกของแซนซัส
ของที่ว่านั้นเป็นขวดแก้วเล็กๆที่ภายในบรรจุด้วยน้ำสีใสๆ
"หืม...อะไรเนี่ย... อ๊ะ!ไอ้นีมัน"
ไอ้ของนี่ที่เจ้ารีบอร์นมันให้เขามาหลังจากจบศึกนี่หว่า แล้วไอ้น้ำนี่...
อ้า...รู้แล้วมีอะไรสนุกๆให้เขาหาย
เบื่อแล้วสิ
...
...
...
"โว้ยยยย!!!ไอ้บ้าลุซซูเรีย!!
นี่แกจะให้ชั้นนั่งถักนิตติ้งกะแกเนี่ยนะ!!"
ฉลามคลั่งแห่งวาเรียแหกปากออกมาอย่างสุดทน
เมื่อยัยกระเทยที่เขาบ่นด้วยว่าเบื่อๆๆเสนอข้อแนะนำมาให้
"แหม..ก็นายพูดเองนี่ว่า..."
"สควอโล่!!บอสเรียกกกกกกกก!!!!"เสียงของเจ้าชายโรคจิตตะโกนดังขึ้นขัดประโยค
ของลุซซูเรียพอดี
ก่อนที่จะโผล่หัวเข้ามาในห้องพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างเหมือนเคย
"เออ!รู้
แล้วเว้ย จะไปเดี๋ยวนี้แหละ! มีงานให้ทำซะที ฮึ้ย!"
ร่างโปร่งบางรีบลุกขึ้นมาจากโซฟาตัวใหญ่ทันทีด้วยความดีใจว่าในทีสุดก็มีงาน
เข้าแล้ว
ขาเรียวรีบก้าวออกไปหาบอสผู้เป็นนายทันที
...
...
...
ปัง!!
ประตูห้องทำงานของแซนซัสถูกเปิดออกอย่างแรงโดยที่ไม่มีการเคาะประตูตามเคย
แล้วร่างบางก็ก้าวเข้าไป
"เฮ้ย!แกมีงานอะไรวะ เอามาเลยๆ
คนยิ่งเบื่อๆอยู่"สควอโล่พูดขึ้นทันที
ทั้งทีตัวเองพึ่งเดินเข้าไปได้แค่2ก้าว
"เงียบน่า! หนวกหู!
ชั้นบอกแกเหรอห๊ะว่ามีงาน!" แซนซัสซึ่งนั่งอยู่หลังโตะทำงานตัวใหญ่ตวาดขึ้น
"อ้าว...งั้นแกเรียกมาทำไม"ร่างบางถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
ก็ปกติบอสจะเรียกมาด้วยเรื่องงานนี่หว่า
"เดี๋ยวแกก็รู้
มานี่ซิตรงหน้าโตะชั้นเนี่ย แล้วก็นั่งลงซะ"ร่างสูงสั่ง
สควอโล่จึงค่อยๆเดินมานั่งที่เก้าอี้ทั้งที่ยังไม่หายงง
นี่มันเรื่องอะไรวะเนี่ย
"เงยหน้าขึ้นไปมองเพดานแล้วบอกชั้นซิว่าแกเห็นอะไร"แซนซัสออกคำสั่งอีกครั้ง
"ห๊า...นี่แกเรียกให้ชั้นมานั่งมองเพดานเนี่ยนะ!!แกบ้าไปแล้วเหรอไง
ไร้สาระชะมัด!!" ร่างโปร่งขัดขึ้นมาด้วยความหัวเสีย
"ชั้นบอกให้แกมอง แล้วแกมองรึยังห๊ะ! ชั้นจะนับ 1-3 ถ้าแกไม่ทำ
ชั้นจะช่วยดัดคอแกให้ดีมั้ย"
"ก็ได้เว้ยยยยย!! เชอะ!!"
แล้วสควอโล่ก็แหงนหน้าขึ้นไปมองตามคำสั่งด้วยสีหน้าที่บอกบุญไม่รับ
"ดีมาก สูงขึ้นอีก ค้างไว้นะ แล้วบอกซิแกเห็นอะไร"
"ก็ไม่...อุ๊บ!!!...อ่อก!!!...แค่กๆ!!!..."หลังจากที่ร่างบางทำตามคำสั่ง
นั้น แล้วเปิดปากขึ้นเพื่อตอบ
มือใหญ่ๆของแซนซัสก็ตรงเข้ามาจับเขากรอกน้ำอะไรบางอย่างเข้าไปอย่างรวดเร็ว
"แค่กๆๆ...ไอ้บ้า!!แกเล่นอะไรของแกกันห๊า!"
ร่างบางที่รีบวิ่งหนีไปอีกฟากห้องทันทีที่ถูกปล่อยตัวตะโกนขึ้นมาทั้งที่ยัง
หน้าแดงจากอาการสำลักน้ำ
"แล้วแกเอาอะไรให้ชั้นกิน!!"
"..."
"ตอบสิวะ!!"
"..." แซนซัสไม่ตอบ
แต่สายตากลับมองจ้องไปที่คนแหกปากตั้งแต่หัวจรดเท้า
"..."
"..."
"..." เมื่อเห็นอาการเอ็กซเรย์ของแซนซัส
สควอโล่จึงเริ่มหวั่นนิดๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองแล้วค่อยๆก้มลงมองที่ร่าง
กายของตนเองบ้างด้วยความสงสัยผสมไปกับความกลัว
แล้วทันทีที่ได้เห็นร่างกายของตัวเองนั้น
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!"
ตัดฉึบ
เดี๋ยวมาใหม่นะคะกำลังจะถึงตอนสนุกแล้วค่ะ
พอดีว่าเราแต่งที่นั่นไว้ก่อนน่ะค่ะ แล้วเอามาลง
ถ้าอยากให้เอามาลงที่นี่ทั้งหมดด้วยก็เควสมานะจ้ะ
แก้ไขล่าสุดโดย kyoya เมื่อ Thu Jun 24, 2010 6:33 pm, ทั้งหมด 7 ครั้ง
kyoya- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 414
เหรียญ : 644
CTC : 39
วันเกิด : 02/07/1990
ที่อยู่ : กระเป๋าเสื้อฮิบาริ
เข้าร่วม : 06/04/2010
Age : 33
อาชีพ : ฮิเบิร์ดตัวที่สอง
ชื่อเล่น : เจ๊เคียวไงจ๊ะ
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
เฮ้ย!หนูหลามร้องไห้
แซนซัสชั้นไม่มีวันไว้ชีวิตแกแน่=[]=ว้ากกกกกกก~!!!
(เรื่องของสามีภรรยาไม่ควรเข้าไปยุ่งไม่ใช่เรอะ!!!แอ้ก~!>/โดนมะเหงก)
แซนซัสชั้นไม่มีวันไว้ชีวิตแกแน่=[]=ว้ากกกกกกก~!!!
(เรื่องของสามีภรรยาไม่ควรเข้าไปยุ่งไม่ใช่เรอะ!!!แอ้ก~!>/โดนมะเหงก)
fonta- Level 2
- โพสต์แล้ว : 133
เหรียญ : 210
CTC : 6
วันเกิด : 24/01/1997
ที่อยู่ : ดาดฟ้านามิโมริ(ไปอยู่ตรงนั้นเพื่อ?)
เข้าร่วม : 07/04/2010
Age : 27
อาชีพ : -
ชื่อเล่น : แจน
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
เง้ออออคนอ่านหาย หรือไม่ยอมโพสให้ชื่นใจอ่ะเนี่ย
หรือว่าไปอ่านที่เว็บนู้นนนนกันหมด
เอาเถ๊อะเดี๋ยวลงอีกอยู่ดี
หรือว่าไปอ่านที่เว็บนู้นนนนกันหมด
เอาเถ๊อะเดี๋ยวลงอีกอยู่ดี
kyoya- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 414
เหรียญ : 644
CTC : 39
วันเกิด : 02/07/1990
ที่อยู่ : กระเป๋าเสื้อฮิบาริ
เข้าร่วม : 06/04/2010
Age : 33
อาชีพ : ฮิเบิร์ดตัวที่สอง
ชื่อเล่น : เจ๊เคียวไงจ๊ะ
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
เล่นน้ำมันพิมพ์ไม่ไหว
konnatepkam- Moderators
- โพสต์แล้ว : 368
เหรียญ : 1068
CTC : 377
วันเกิด : 03/05/1994
ที่อยู่ : i tell u later
เข้าร่วม : 02/04/2010
Age : 29
อาชีพ : i tell u later
ชื่อเล่น : ~kampoo~
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
อืออ
จิง
เล่นน้ำมากันืสงสัยเหนื่อยมากไปนิด 55
จิง
เล่นน้ำมากันืสงสัยเหนื่อยมากไปนิด 55
MeMie~- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 500
เหรียญ : 1077
CTC : 62
วันเกิด : 20/08/1989
ที่อยู่ : บ้าน SaWaDa
เข้าร่วม : 03/04/2010
Age : 34
อาชีพ : NaMiMoRi Student
ชื่อเล่น : MeMie
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
มาอัพให้ต่อแว้ว อ่านแล้วช่วยเม้นตอบหน่อนเน่อ
อยากรู้ว่ามันดีแน่รึยังง่ะค่ะ
3 วันผ่านไปนับตั้งแต่ที่ฉลามคลั่งต้องกลายสภาพเป็นฉลามน้อยด้วยฝีมือของผู้เป็นบอส วิถีชีวิตทุกอย่างของเจ้าตัวเล็กก็เปลี่ยนไป เขาต้องคอย
ระแวงเจ้าพวก4คนที่เหลือนั่น(ไม่นับรวมเลวี่)ที่มักจะหาช่องทางแกล้งเขาเสมอเวลาที่เผลอ
ไม่ว่าจะเป็นไอ้เด็กเวรเบลที่ชอบแอบย่องมาจากข้างหลังแล้วรวบตัวเขาขึ้นสูงๆบางครั้งก็โยนเขาขึ้นไปกลางอากาศแล้วตัวเองก็กระโดดขึ้นไปรับ
ทำให้เขาแทบหัวใจวายตาย(เห็นเขาเป็นอะไรวะเนี่ย!!) ส่วนยัยกระเทยนั่นก็ชอบพูดอยู่ได้ว่าเขาน่ารักอย่างงู้นน่ารักอย่างงี้ (ฟังแล้วแทบจะ
อ้วก)แล้วพอหันหน้าหนี มันก็ดันเกิดอาการหมั่นเขี้ยวอะไรก็ไม่รู้ เอานิ้วมันมาหยิกแก้มเขาจนแดงเป็นจ้ำๆ แล้วก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงซะแน่นจนกระ
ทั่งแซนซัสเข้ามาเห็นนั่นล่ะถึงยอมปล่อยเขาลง
และที่เขาเกลียดที่สุดก็คือ วิธีการของมาม่อน เจ้าเปี๊ยกนั่นชอบพูดหว่านล้อมให้เขาออกไปข้างนอกกับมันอยู่เรื่อย ชักแม่น้ำทั้งห้าจนเขาเกือบเคลิ้มไปกับมันเหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขารู้อยู่แล้วว่ามันจะเอาเขาไปขาย หรือเอาไปเปิดประมูลล่ะก็เขาคงไปกับมันแน่ ยังไงก็แล้วแต่แต่ที่
เลวร้ายที่สุดก็คงไม่พ้นแซนซัส เจ้าหมอนั่นทำเหมือนกับเขาเหมือนไอ้3คนนั่นเปี๊ยบ(ยกเว้นเรื่องเอาไปขาย) ชอบทำให้เขาตกใจจนเสียฟอร์มอยู่
เรื่อย แถมยังชอบล้อเลียนเรื่องที่เขาปล่อยโฮในวันนั้นด้วย ทั้งๆที่เขาอุตส่าห์ไม่พูดถึงมันและพยายามปกปิดเอาไว้ แล้วพอมันล้อเขาเรื่องนี้ทีไร
มันก็จะพูดทุกครั้งว่า 'แกกลัวชั้นปล้ำเหรอ' พร้อมกับทำหน้ายิ้มๆแปลกๆจนเขาหน้าร้อนวูบเลยทีเดียว
แล้ววันนี้ก็ไม่ต่างกัน ยิ่งจะซวยมากกว่าวันไหนๆด้วยซ้ำเพราะตอนนี้เขาต้องมาแอบซ่อนตัวในตู้เก็บของที่ไม่ใช้แล้ว และนั่งอยู่บนถังน้ำเก่าๆภาย
ในตู้นี่ ในนี้มีทั้งไม้กวาดหักๆ4-5ด้าม กล่องลังใบมหึมากล่องนึง เอกสารเก่าๆหลายปึกฯลฯ ยังดีหน่อยที่ในนี้ค่อนข้างกว้างสำหรับตัวเขาในร่าง
เด็กๆไม่งั้นเขาคงอึดอัดจนขาดใจตายแน่ๆ ใครจะไปคิดว่าสเปลบี สควอโล่ รองหัวหน้า และนักดาบมือหนึ่งของวาเรียต้องตกอับขนาดมาอาศัยตู้
ผุๆในการซ่อนตัววะเนี่ย!! อับอายขายขี้หน้าชะมัด
ย้อนไปเมื่อ45นาทีที่แล้ว.......ร่างเล็กๆของสควอโล่นั่งกอดหมอนใบใหญ่อยู่บนโซฟาตัวหนานุ่มภายในห้องนังเล่นรวม เขากำลังนั่งคิดอยู่ว่า
ตั้งแต่ที่ตัวเขาหดลงทุกอย่างก็ดูจะใหญ่ขึ้นมา2เท่า ไม่ว่าจะเป็นทางเดิน โต๊ะ ช้อนส้อม รวมถึงห้องต่างๆในปราสาทนี้ และอะไรอีกมากมาย
ในขณะที่นั่งคิดอะไรเพลินๆเจ้าตัวเล็กไม่ได้รู้เลยว่ามีใครบางคนเดินมาอยู่ด้านหลังของตัวเองแล้ว
"น่าเบื่อจังเว้ย...อ๊ากกกก!!"สควอโล่ที่รำพึงกับตัวเองเบาๆต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อมีใครบางคนใช้แขนตวัดรัดรอบตัวเขาแล้วยกขึ้นจาก
โซฟาจนตัวลอย
"ชิชิชิ สควอโล่ตกใจเจ้าชายอีกแล้ว เจ้าชายชอบอ่ะ ชอบ" เสียงของเบลดังขึ้น
"ว้าย ตายแล้ว เบล! ปล่อยสควอโล่จังเดี๋ยวนี้นะ เกิดหล่นลงมาจะทำยังไงยะ"แล้วคนที่เดินตามมาทีหลังทีหลังก็พูดขึ้นบ้าง
"ก็เอาไปผูกโบว์ส่งบอสก็สิ้นเรื่อง เรียกเก็บค่าของได้ด้วย" มาม่อนสำทับเป็นคนสุดท้าย
"ชิชิชิ ก็ดีเหมือนกันน้า~ แต่ไม่เอาหรอก ทำงั้นบอสก็เล่นได้คนเดียวสิเนอะสควอโล่ " เบลฉีกยิ้มกว้างให้ฉลามน้อยที่ตัวเองกอดอยู่
"ไอ้เด็กเวรเอ๊ย!! ชั้นไม่ใช่ของเล่นของแกนะโว้ย!!ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้!!" สควอโล่สั่งเสียงแข็งชักเริ่มมีน้ำโห
"ก็ได้ๆ แต่ว่าวันนี้สควอโล่ต้องเล่นกับเจ้าชายนะ" เบลต่อรองพร้อมกับปล่อยตัวร่างเล็กลงสู่พื้นแต่ยังจับแขนเอาไว้กันหนี
"ไม่! ชั้นไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ แกก็ไปเล่นกับมาม่อนสิ" สควอโล่ปฏิเสธ แล้วพยายามแกะนิ้วของเด็กผมทองออก
"ไม่เอาอ่ะ เจ้าชายจะเล่นกับสควอโล่ ชิชิชิ ถ้าสควอโล่ไม่ยอมก็คงต้องบังคับละน้า~" เบลพูดเชิงขู่นิดๆ
"...คิดว่าทำได้ก็ลองดู!!"ฉลามน้อยตวาดใส่ จ้องหน้าเบลเขม็ง
"ได้เลย! ลุสซูเรียกับมาม่อนก็ต้องเล่นด้วยนะ มานี่สิเดี๋ยวเจ้าชายจะบอกอะไรให้ฟัง"แล้วเบลก็ใช้มือปิดหูเล็กๆของสควอโล่ไว้ ขณะที่กำลังพูดกับ
คนที่เหลือ เมื่อฉลามน้อยเห็นว่าทั้ง3คนคุยกันไปก็พยักหน้ากันไป แล้วก็ยิ้มชวนสยองมองมาที่เขา ก็เกิดอาการอยากฟังขึ้นมาบ้าง
"เฮ้ย!! พวกแกคุยอะไรกันน่ะ ให้ชั้นฟังมั่งเด้" แล้วสควอโล่ก็ดึงมือของเบลออก ซึ่งก็พอดีกับที่ทั้ง3คุยกันเสร็จ
"บอกก็ได้ ที่เรากำลังจะเล่นกันก็คือซ่อนหา"เจ้าชายมีดหมอพูดขึ้น
"เหอ...อะไรกันก็แค่เกมธรรมดานี่หว่า" ฉลามน้อยเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจกับเกมของเด็กบ้าที่วันนี้มาเรียบง่ายเกินเหตุ
"ใช่แค่เกมธรรมดา แต่ว่าพวกเราจะเป็นคนหา ส่วนสควอโล่เป็นคนซ่อนนะ..."เบลเริ่มอธิบายเกม แต่ยังไม่จบก็
"อะไรของแก!!นี่มันสลับกันแล้วนะโว้ย...ไม่เด็ดขาดชั้นไม่เล่น" สควอโล่น้อยปฏิเสธอีกรอบหน้าตาบูดบึ้ง
"ก็แล้วแต่สิ ก็เจ้าชายบอกแล้วนี่นาว่าจะบังคับสควอโล่ให้เล่น เอาล่ะเดี๋ยวพวกเราจะนับ1-100แล้วกันนะ สควอโล่จะไม่แอบก็ได้...แต่..."
เบลพูดเว้นช่วง แล้วทั้ง3คนก็ยิ้มขึ้นมาอีก
"อะ อะไร...วะ"สควอโล่ชักเริ่มหวั่นๆกับเกมนี้ซะแล้ว
"แต่ถ้าพวกเราใครคนใดคนหนึ่งจับสควอโล่ได้ก่อน คนๆนั้นก็มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรกับสควอโล่ได้อย่างนึง...จะเอาไปส่งบอสก็ได้น้า~" แล้วเบลก็
จบประโยคที่ทำให้ฉลามน้อยถึงกับตัวเย็นขึ้นมาทันที
"เอาล่ะนะ 1...2...3..." ทั้ง3คนประสานเสียงนับเลขทันที โดยที่เขายังไม่ได้ตั้งตัว เมื่อได้สติขาเล็กๆก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันที และนี่แหละ
คือที่มาของการแอบซ่อนตัวของฉลามน้อยในตู้เก็บของ
....
....
....
ช่วยกรุณาได้โปรด เม้นนะคะ
อยากรู้จริงๆ ว่ามันเป็นยังไง เดี๋ยวเอามาลงให้อีกงับ
อยากรู้ว่ามันดีแน่รึยังง่ะค่ะ
3 วันผ่านไปนับตั้งแต่ที่ฉลามคลั่งต้องกลายสภาพเป็นฉลามน้อยด้วยฝีมือของผู้เป็นบอส วิถีชีวิตทุกอย่างของเจ้าตัวเล็กก็เปลี่ยนไป เขาต้องคอย
ระแวงเจ้าพวก4คนที่เหลือนั่น(ไม่นับรวมเลวี่)ที่มักจะหาช่องทางแกล้งเขาเสมอเวลาที่เผลอ
ไม่ว่าจะเป็นไอ้เด็กเวรเบลที่ชอบแอบย่องมาจากข้างหลังแล้วรวบตัวเขาขึ้นสูงๆบางครั้งก็โยนเขาขึ้นไปกลางอากาศแล้วตัวเองก็กระโดดขึ้นไปรับ
ทำให้เขาแทบหัวใจวายตาย(เห็นเขาเป็นอะไรวะเนี่ย!!) ส่วนยัยกระเทยนั่นก็ชอบพูดอยู่ได้ว่าเขาน่ารักอย่างงู้นน่ารักอย่างงี้ (ฟังแล้วแทบจะ
อ้วก)แล้วพอหันหน้าหนี มันก็ดันเกิดอาการหมั่นเขี้ยวอะไรก็ไม่รู้ เอานิ้วมันมาหยิกแก้มเขาจนแดงเป็นจ้ำๆ แล้วก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงซะแน่นจนกระ
ทั่งแซนซัสเข้ามาเห็นนั่นล่ะถึงยอมปล่อยเขาลง
และที่เขาเกลียดที่สุดก็คือ วิธีการของมาม่อน เจ้าเปี๊ยกนั่นชอบพูดหว่านล้อมให้เขาออกไปข้างนอกกับมันอยู่เรื่อย ชักแม่น้ำทั้งห้าจนเขาเกือบเคลิ้มไปกับมันเหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขารู้อยู่แล้วว่ามันจะเอาเขาไปขาย หรือเอาไปเปิดประมูลล่ะก็เขาคงไปกับมันแน่ ยังไงก็แล้วแต่แต่ที่
เลวร้ายที่สุดก็คงไม่พ้นแซนซัส เจ้าหมอนั่นทำเหมือนกับเขาเหมือนไอ้3คนนั่นเปี๊ยบ(ยกเว้นเรื่องเอาไปขาย) ชอบทำให้เขาตกใจจนเสียฟอร์มอยู่
เรื่อย แถมยังชอบล้อเลียนเรื่องที่เขาปล่อยโฮในวันนั้นด้วย ทั้งๆที่เขาอุตส่าห์ไม่พูดถึงมันและพยายามปกปิดเอาไว้ แล้วพอมันล้อเขาเรื่องนี้ทีไร
มันก็จะพูดทุกครั้งว่า 'แกกลัวชั้นปล้ำเหรอ' พร้อมกับทำหน้ายิ้มๆแปลกๆจนเขาหน้าร้อนวูบเลยทีเดียว
แล้ววันนี้ก็ไม่ต่างกัน ยิ่งจะซวยมากกว่าวันไหนๆด้วยซ้ำเพราะตอนนี้เขาต้องมาแอบซ่อนตัวในตู้เก็บของที่ไม่ใช้แล้ว และนั่งอยู่บนถังน้ำเก่าๆภาย
ในตู้นี่ ในนี้มีทั้งไม้กวาดหักๆ4-5ด้าม กล่องลังใบมหึมากล่องนึง เอกสารเก่าๆหลายปึกฯลฯ ยังดีหน่อยที่ในนี้ค่อนข้างกว้างสำหรับตัวเขาในร่าง
เด็กๆไม่งั้นเขาคงอึดอัดจนขาดใจตายแน่ๆ ใครจะไปคิดว่าสเปลบี สควอโล่ รองหัวหน้า และนักดาบมือหนึ่งของวาเรียต้องตกอับขนาดมาอาศัยตู้
ผุๆในการซ่อนตัววะเนี่ย!! อับอายขายขี้หน้าชะมัด
ย้อนไปเมื่อ45นาทีที่แล้ว.......ร่างเล็กๆของสควอโล่นั่งกอดหมอนใบใหญ่อยู่บนโซฟาตัวหนานุ่มภายในห้องนังเล่นรวม เขากำลังนั่งคิดอยู่ว่า
ตั้งแต่ที่ตัวเขาหดลงทุกอย่างก็ดูจะใหญ่ขึ้นมา2เท่า ไม่ว่าจะเป็นทางเดิน โต๊ะ ช้อนส้อม รวมถึงห้องต่างๆในปราสาทนี้ และอะไรอีกมากมาย
ในขณะที่นั่งคิดอะไรเพลินๆเจ้าตัวเล็กไม่ได้รู้เลยว่ามีใครบางคนเดินมาอยู่ด้านหลังของตัวเองแล้ว
"น่าเบื่อจังเว้ย...อ๊ากกกก!!"สควอโล่ที่รำพึงกับตัวเองเบาๆต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อมีใครบางคนใช้แขนตวัดรัดรอบตัวเขาแล้วยกขึ้นจาก
โซฟาจนตัวลอย
"ชิชิชิ สควอโล่ตกใจเจ้าชายอีกแล้ว เจ้าชายชอบอ่ะ ชอบ" เสียงของเบลดังขึ้น
"ว้าย ตายแล้ว เบล! ปล่อยสควอโล่จังเดี๋ยวนี้นะ เกิดหล่นลงมาจะทำยังไงยะ"แล้วคนที่เดินตามมาทีหลังทีหลังก็พูดขึ้นบ้าง
"ก็เอาไปผูกโบว์ส่งบอสก็สิ้นเรื่อง เรียกเก็บค่าของได้ด้วย" มาม่อนสำทับเป็นคนสุดท้าย
"ชิชิชิ ก็ดีเหมือนกันน้า~ แต่ไม่เอาหรอก ทำงั้นบอสก็เล่นได้คนเดียวสิเนอะสควอโล่ " เบลฉีกยิ้มกว้างให้ฉลามน้อยที่ตัวเองกอดอยู่
"ไอ้เด็กเวรเอ๊ย!! ชั้นไม่ใช่ของเล่นของแกนะโว้ย!!ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้!!" สควอโล่สั่งเสียงแข็งชักเริ่มมีน้ำโห
"ก็ได้ๆ แต่ว่าวันนี้สควอโล่ต้องเล่นกับเจ้าชายนะ" เบลต่อรองพร้อมกับปล่อยตัวร่างเล็กลงสู่พื้นแต่ยังจับแขนเอาไว้กันหนี
"ไม่! ชั้นไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ แกก็ไปเล่นกับมาม่อนสิ" สควอโล่ปฏิเสธ แล้วพยายามแกะนิ้วของเด็กผมทองออก
"ไม่เอาอ่ะ เจ้าชายจะเล่นกับสควอโล่ ชิชิชิ ถ้าสควอโล่ไม่ยอมก็คงต้องบังคับละน้า~" เบลพูดเชิงขู่นิดๆ
"...คิดว่าทำได้ก็ลองดู!!"ฉลามน้อยตวาดใส่ จ้องหน้าเบลเขม็ง
"ได้เลย! ลุสซูเรียกับมาม่อนก็ต้องเล่นด้วยนะ มานี่สิเดี๋ยวเจ้าชายจะบอกอะไรให้ฟัง"แล้วเบลก็ใช้มือปิดหูเล็กๆของสควอโล่ไว้ ขณะที่กำลังพูดกับ
คนที่เหลือ เมื่อฉลามน้อยเห็นว่าทั้ง3คนคุยกันไปก็พยักหน้ากันไป แล้วก็ยิ้มชวนสยองมองมาที่เขา ก็เกิดอาการอยากฟังขึ้นมาบ้าง
"เฮ้ย!! พวกแกคุยอะไรกันน่ะ ให้ชั้นฟังมั่งเด้" แล้วสควอโล่ก็ดึงมือของเบลออก ซึ่งก็พอดีกับที่ทั้ง3คุยกันเสร็จ
"บอกก็ได้ ที่เรากำลังจะเล่นกันก็คือซ่อนหา"เจ้าชายมีดหมอพูดขึ้น
"เหอ...อะไรกันก็แค่เกมธรรมดานี่หว่า" ฉลามน้อยเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจกับเกมของเด็กบ้าที่วันนี้มาเรียบง่ายเกินเหตุ
"ใช่แค่เกมธรรมดา แต่ว่าพวกเราจะเป็นคนหา ส่วนสควอโล่เป็นคนซ่อนนะ..."เบลเริ่มอธิบายเกม แต่ยังไม่จบก็
"อะไรของแก!!นี่มันสลับกันแล้วนะโว้ย...ไม่เด็ดขาดชั้นไม่เล่น" สควอโล่น้อยปฏิเสธอีกรอบหน้าตาบูดบึ้ง
"ก็แล้วแต่สิ ก็เจ้าชายบอกแล้วนี่นาว่าจะบังคับสควอโล่ให้เล่น เอาล่ะเดี๋ยวพวกเราจะนับ1-100แล้วกันนะ สควอโล่จะไม่แอบก็ได้...แต่..."
เบลพูดเว้นช่วง แล้วทั้ง3คนก็ยิ้มขึ้นมาอีก
"อะ อะไร...วะ"สควอโล่ชักเริ่มหวั่นๆกับเกมนี้ซะแล้ว
"แต่ถ้าพวกเราใครคนใดคนหนึ่งจับสควอโล่ได้ก่อน คนๆนั้นก็มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรกับสควอโล่ได้อย่างนึง...จะเอาไปส่งบอสก็ได้น้า~" แล้วเบลก็
จบประโยคที่ทำให้ฉลามน้อยถึงกับตัวเย็นขึ้นมาทันที
"เอาล่ะนะ 1...2...3..." ทั้ง3คนประสานเสียงนับเลขทันที โดยที่เขายังไม่ได้ตั้งตัว เมื่อได้สติขาเล็กๆก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันที และนี่แหละ
คือที่มาของการแอบซ่อนตัวของฉลามน้อยในตู้เก็บของ
....
....
....
ช่วยกรุณาได้โปรด เม้นนะคะ
อยากรู้จริงๆ ว่ามันเป็นยังไง เดี๋ยวเอามาลงให้อีกงับ
kyoya- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 414
เหรียญ : 644
CTC : 39
วันเกิด : 02/07/1990
ที่อยู่ : กระเป๋าเสื้อฮิบาริ
เข้าร่วม : 06/04/2010
Age : 33
อาชีพ : ฮิเบิร์ดตัวที่สอง
ชื่อเล่น : เจ๊เคียวไงจ๊ะ
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
หุหุ
โธ่~ นู๋หลาม 555
น่าสงสาร ..
55
น่ารักดีค่ะ สนุกดีอ่ะ แต่งมาให้อาเจ๊อ่านเรื่อยๆๆนะค่ะ ^^
ขอบคุณมากนะค่้ะ ^^
+1 จ้า
โธ่~ นู๋หลาม 555
น่าสงสาร ..
55
น่ารักดีค่ะ สนุกดีอ่ะ แต่งมาให้อาเจ๊อ่านเรื่อยๆๆนะค่ะ ^^
ขอบคุณมากนะค่้ะ ^^
+1 จ้า
MeMie~- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 500
เหรียญ : 1077
CTC : 62
วันเกิด : 20/08/1989
ที่อยู่ : บ้าน SaWaDa
เข้าร่วม : 03/04/2010
Age : 34
อาชีพ : NaMiMoRi Student
ชื่อเล่น : MeMie
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
มาอัพแล้วค่า เรียกว่ามาลงให้จะดีกว่าเน้อออ
คราวนี้ค่อนข้างยาวเลยปิดแบบนี้ไว้นะคะจะได้ไม่กินที่
จบไปอีกตอนนะคะ เดี๋ยวว่างๆเอามาลงอีกค่ะ
คราวนี้ค่อนข้างยาวเลยปิดแบบนี้ไว้นะคะจะได้ไม่กินที่
- Spoiler:
- ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจดวงน้อยของสควอโล่เต้นตูมตามไปหมด กลัวว่าคนพวกนั้นจะรู้ว่าเขาอยู่ในนี้
โธ่เว้ย ไอ้พวกลูกน้องทรยศ กลับร่างเดิมได้เมื่อไหร่นะชั้นจะฆ่าพวกแก๊ นี่มันไม่ใช่ซ่อนหาแล้วนะ ยังงี้มันเล่นล่าเหยื่อตะหากเล่า!! สควอโล่ได้
แต่คิดแค้นอยู่ในใจ เนื่องจากดาบกับมือกลโดนแซนซัสยึดไป ดาบอื่นก็ห้ามพก เพราะเหตูผลว่า 'เด็กห้ามเล่นของมีคม'
ชิ!เหตุผลบ้าๆ มันเห็นว่าชั้นเป็นพวกซี้ซั้วรึไงเนี่ย ฉลามน้อยคิดอย่างขมขื่น แต่แล้วก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้นข้างนอก
"อยู่ไหนเอ่ย...ชิชิชิ" แล้วเสียงหลอนๆของเบลดังขึ้นทำเอาสควอโล่สะดุ้งอย่างแรงจนแทบตกจากถังน้ำที่นั่งอยู่ ฉลามน้อยรีบยกมือขึ้นมาปิด
ปากตัวเองที่เกือบส่งเสียงออกไป แล้วค่อยๆลุกขึ้นก้าวถอยหลังไปจนถึงด้านหลังสุดของตู้ ใจเต้นโครมคราม
"ชิชิชิ เจ้าชายว่า...เจ้าชายได้กลิ่นของ...ความกลัวอยู่แถวๆนี้น้า~" เสียงฝีเท้าของเบลดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ตอนนี้สควอโล่ไถตัวไปอยู่ติดกับมุม
ตู้เรียบร้อยแล้วพร้อมกับเกิดอาการตัวสั่นขึ้นมานิดๆ ดวงตากลมโตสีวารีอ่อนเบิกกว้างด้วยความตกใจ
นี่มันอะไรกันเนี่ย!! นี่ชั้นกลัวไอ้บ้าเบลงั้นหรอ!! แล้วมันรู้ได้ไงวะว่าเราอยู่แถวนี้ ฉลามน้อยคิดอย่างขวัญเสียพลางเพ่งสายตามองฝ่าความมืดของ
ตู้หาของบางอย่างที่จะช่วยกำบังตัวเองได้ถ้าหากเจ้าคนข้างนอกมันเปิดประตูขึ้นมา แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับบางสิ่งที่ทำให้ร่างเล็กต้องรีบพุ่งเข้า
ไปหาด้วยความดีใจ
เจอแล้ว ต้องเป็นไอ้นี่แหละ
ทางด้านของเบล
"ชิชิชิ เจ้าชายรู้นะว่าสควอโล่อยู่ในนี้อ่ะทำใจไว้รึยางเอ่ย...เจ้าชายจะเปิดแล้วน้า~" แล้วเบลก็วางมือลงบนด้ามจับประตูตู้ทันทีที่พูดจบ
"จะเปิดแล้วน้า~...นึง...ส่อง...ซ่ำ!!"
แกร๊ก...แอ๊ดดด....
แล้วภาพที่ปรากฎแก่สายตาของเจ้าชายนักฆ่าก็คือ ด้านในของตู้ที่เต็มไปด้วยฝุ่นจับเขรอะ พร้อมกับกองของใช้รกๆที่ดูเหมือนถูกทิ้งไว้มานาน
หลายปี และที่สำคัญก็คือ ไร้วี่แววของคนที่เขาคิดว่าน่าจะอยู่ในนี้อย่างแน่นอน
"อ้าววว...แล้วกัน นี่เซนส์ของเจ้าชายพลาดเหรอเนี่ย ว้า~แย่จังแฮะ เจ้าชายอุตส่าห์มั่นใจมากๆแล้วเชียวนา ไปหาที่อื่นต่อก็ด่ะ ชิชิชิ" แล้วเสียง
บ่นพึมพำของเบลก็ค่อยๆจางหายไปพร้อมกับเสียงฝีเท้า
ทางด้านของสควอโล่ ฉลามน้อยที่หลับตาปี๋ตอนที่เบลเปิดประตูเข้ามาถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วค่อยๆโผล่หัวสีเงินออกมาจากกล่องลังใบใหญ่
ที่รีบมุดเข้าไปซ่อนตัว
โอ๊ยยยย...โล่งอกไปที ยังดีนะที่ไอ้เบลมันไม่ได้สงสัยเจ้ากล่องนี่ ไม่งั้น...เฮ้อ หลังจากที่คิดอะไรฟุ้งซ่านและปรับอัตราการเต้นของหัวใจจน
กลับสู่ภาวะปกติแล้ว สควอโล่ก็แง้มบานประตูข้างนึงออก
อืม...ตอนนี้ยังไม่มีใครผ่านมา รีบออกไปดีกว่าแฮะ แล้วร่างเล็กๆของสควอโล่ก็รีบกระโจนออกไปทันที แต่ขณะที่กำลังจะปิดประตูตู้ให้เรียบร้อย
นั้น
"นั่นแกเข้าไปทำอะไรในนั้นไม่ทราบหืม ไอ้สวะ" เสียงของแซนซัสที่ดังขึ้นข้างหลังทำเอาฉลามน้อยสะดุ้งสุดตัวเลยทีเดียว
ก็เมื่อกี้มองไม่เห็นจะมีใครเลยนี่หว่า มาได้ไงวะ
"เอ่อ...คือว่า...อืม..." สควอโล่หันไปมองเจ้าของคำถามอย่างช้าๆ ในใจหาข้อแก้ตัววุ่นวายไปหมด
"อย่ามาชักช้านะ ชั้นถามว่า แก-เข้า-ไป-ทำ-อะไร-ใน-นั้น" แซนซัสก้าวเข้ามาใกล้มากขึ้น แล้วโน้มตัวลงมาจนใบหน้าอยู่ระดับเดียวกันพลาง
ถามซ้ำเน้นหนักที่เสียงท้ายทีละคำอย่างคาดคั้นเล่นเอาฉลามน้อยเหงื่อตก
"ก็...หาของนิดหน่อยน่ะ..." สควอโล่ตอบแก้ตัวชนิดที่น้ำขุ่นขลั่กพลางหลบสายตาร่างสูง ทำให้แซนซัสดูออกทันทีว่าคนตรงหน้ากำลังโกหก
หึ...โกหกงั้นเหรอ แก้ตัวแบบนี้ใครๆก็จับได้กันทั้งนั้นแหละ ช่างเถอะแหย่มันหน่อยแล้วกัน
"หาของเหรอ...หาอะไรมิทราบ" ผู้เป็นบอสยังคงกดดันเด็กน้อยต่อไป และยื่นหน้าเข้าไปใกล้มากขึ้นจนสควอโล่ต้องถอยหลังไปนิดนึง
"ยะ ยุ่งน่า!! แก...เอ่อ...มะ มันเรื่องของชั้นนะ!!" ร่างเล็กพยายามตอบปัดข้างๆคูๆด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ท่าทางก็เลิ่กลั่กเรียกได้ว่ามีพิรุจสุดๆ
"อืมมม...ก็ได้...มันเป็นเรื่องของแกสินะ...แต่ว่า..."น้ำเสียงของแซนซัสเบาลงทำให้ฉลามน้อยต้องตั้งใจฟัง
"แต่ว่าแกรู้มั้ยห๊ะว่าไอ้ตู้นั่นน่ะมันไม่ได้ใช้มากี่ปีแล้วห๊า!!สกปรกจะตาย ข้างในก็มีแต่ฝุ่นเต็มไปหมด!! ดูสภาพแกซิเนี่ย!!"อยู่ๆแซนซัสก็ตวาดขึ้น
มาจนสควอโล่ผงะถอยไปติดตู้แต่ก็ยอมก้มลงมาดูสภาพตัวเองอย่างที่ร่างสูงบอก แล้วก็เป็นจริงตามนั้นที่ว่าตอนนี้ฉลามน้อยเลอะเทอะเกือบทั้ง
ตัว เสื้อฮู้ดแขนยาวสีดำที่ใส่อยู่เปื้อนไปด้วยรอยฝุ่นสีเทาๆเต็มทั้งหน้าและหลัง ส่วนกางเกงขาสั้นสีขาวที่เคยสะอาดสะอ้านกลับมีจุดดำๆเป็นปื้นขึ้น
มาหลายดวง และเมื่อศีรษะเล็กๆของสควอโล่เงยขึ้นมาก็...
"มานี่เลย ไอ้สวะ" แซนซัสคว้าเอวของสิ่งมีชีวิตที่เกือบกลายเป็นก้อนฝุ่นเข้าไปหนีบไว้ที่แขนข้างหนึ่งแล้วยกขึ้นเดินทันที
"เฮ้ย!!อะไรวะ!! ปล่อยนะ จะพาชั้นไปไหนนน!!" คนโดนหนีบแหกปากขึ้นทันที
"ไปอาบน้ำ" ผู้เป็นบอสตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆผิดจากที่ตวาดเมื่อกี้ลิบลับ
"ไม่เอา!!ชั้นไม่ไปกับแก๊"สควอโล่โวยวาย และดิ้นหนักขึ้นกว่าเดิม
"มันก็เรื่องของแกสิ แต่ชั้นจะไป" ร่างสูงยังคงตอบหน้าตาย
"แก ไอ้บ้า!! ปล่อยนะโว้ย"ร่างเล็กทั้งดิ้นทั้งแหกปาก แต่ก็ได้รับความเงียบตอบกลับมาแทน
"...."
"โธ่เว้ย!! เออ ก็ได้!!ไปก็ได้!! ปล่อยได้แล้วชั้นจะเดินเองงงง!!" สุดท้ายฉลามน้อยก็ต้องยอมตามคนตัวใหญ่กว่า และทันทีที่ได้รับอิสรภาพ เจ้า
ตัวเล็กก็พยายามวิ่งหนีทันที แต่ก็ติดขายาวๆของแซนซัสขวางเอาไว้ ไม่ว่าจะลองกี่รอบก็แล้วแต่ ผลก็ออกมาเหมือนเดิม ซ้ำยังโดนคนข้างหลัง
เอาเข่ามาไล่ต้อนให้เดินไปในทิศที่ตัวเองต้องการด้วยการกระแทกเบาๆอีกต่างหาก จนในที่สุดทั้งคู่ก็มาถึงหน้าห้องของฉลามน้อย
"เข้าไปสิ" แซนซัสสั่ง แต่พอเห็นว่าเจ้าของห้องทำอ้อยอิ่งยืนบ่นๆไม่ยอมเข้าไปซักทีก็คว้าหมับเข้าที่คอเสื้อของคนขี้บ่นแล้วหิ้วเข้าไปในห้องทันที
โดยไม่สนใจอาการขัดขืนอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย และเมื่อเดินเข้ามาถึงห้องน้ำด้านในห้องแล้ว แซนซัสก็ยกร่างเล็กที่ยังโดนหิ้วอยู่ขึ้นจนสายตาประสานกันพอดี
"ชั้นจะให้เวลาแก15นาทีในการจัดการกับตัวเอง ถ้าครบ15นาทีแล้วแกยังไม่ออกมา ชั้น-จะ-เข้า-ไป-ช่วย-อาบ-ให้-แก-เอง เข้าใจมั้ย" แล้ว
ร่างสูงก็วางฉลามน้อยลงบนพื้น
"แกมีสิทธิ์อะไรมาบังคับชั้นไม่ทราบ ชั้นจะอาบซักชั่วโมงมันก็ไม่เกี่ยวกับแก" สควอโล่ตะเบ็งเสียงใส่คนเป็นบอส
"ผ่านไปแล้ว12วินาที เหลือเวลาอีก14นาที48วิ" นั่นคือคำตอบที่ได้ยินจากชายผู้คุมเกม
"ห๊ะ! เฮ้ยๆ อะไรของแกเนี่ย อย่าพึ่งนับเด้!!"แล้วฉลามน้อยก็ต้องเข้าสู่เกมที่เจ้าตัวไม่ได้ยินยอมที่จะร่วมอีกครั้ง
...
...
"เหลือเวลาอีก5นาที" แซนซัสพูดบอกคนที่อยู่ในห้องน้ำ แต่กลับได้รับเพียงเสียง 'เชอะ'เบาๆดังออกมา
...
...
"เหลืออีก1นาที36วิ ถ้าหมดเวลาเมื่อไหร่ชั้นจะพังประตูเข้าไปเลยแล้วกัน" ร่างพูดขึ้นอีกครั้งราวกับต้องการแกล้งเร่งให้สควอโล่จัดการตัวเองให้
เร็วกว่านี้ พอพูดจบปุ๊บก็..
ปัง!! เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกอย่างแรงพร้อมกับร่างๆหนึ่งที่ยืนหอบอยู่หน้าประตูดูทีเดียวก็รู้เลยว่าพยายามรีบอาบน้ำใส่เสื้อผ้าขนาดไหน สภาพ
ของสควอโล่ตอนนี้เรียกได้ว่ายุ่งเหยิงที่สุดเท่าที่แซนซัสเคยเห็น เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวที่เปลี่ยนใหม่นั้นกระดุมก็ยังติดไม่เสร็จแถมยังติดผิดเม็ด
มั่วซั่วไปหมด ส่วนกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลอ่อนก็ดูเหมือนพึ่งจะดึงขึ้นมาก่อนออกจากห้องน้ำเมื่อกี้แป๊บเดียวเพราะเจ้าตัวยังยึดขอบกางเกงไว้อยู่
และรูปลักษณ์แบบนั้นก็ทำให้...
"อะ ฮ่าๆๆๆๆๆ นี่แกจะเปลี่ยนอิมเมจใหม่รึไงกันห๊า ฮะๆๆ ส่องกระจกก่อนออกมาจากห้องน้ำมั่งมั้ยเนี่ย..." เสียงหัวเราะที่ดังลั่นขึ้นนั้นทำเอาสควอ
โล่หน้าขึ้นสีทันที และรีบเดินไปส่องกระจกที่ติดอยู่ที่ตู้เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นสิ่งที่สะท้อนออกมาจากบานกระจกนั้นร่างเล็กๆก็ยิ่งหน้าแดง
หนักมากเข้าไปอีก ด้วยความอับอายจากสิ่งที่ตัวเองได้เห็นสควอโล่น้อยจึงพยายามกลบเกลื่อนด้วยการตะโกนใส่แซนซัสที่นั่งหัวเราะเยาะอยู่บน
เตียง
"หนอย!! ไอ้บอสเฮงซวย!! หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้นะ" ฉลามน้อยหันไปหลับหูหลับตาด่าบอสแห่งวาเรีย มือเล็กพยายามแก้ไขเสื้อผ้าที่ใส่ผิดใส่ถูก
แต่ด่าไปก็เท่านั้นเพราะนอกจากร่างสูงจะไม่ฟังแล้ว ยังจงใจหัวเราะดังกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าฉลามน้อยหน้าแดงไปจนจะถึงหูแล้ว
หลังจากที่สควอโล่จัดการกับเสื้อผ้าให้เข้ารูปเข้ารอยแล้วก็ทำท่าว่าจะเดินหนีออกไปจากห้อง
"จะไปไหน" แซนซัสที่หยุดหัวเราะแล้วถามขึ้น
"ข้างนอก" ฉลามน้อยตอบห้วนๆด้วยน้ำเสียงติดจะงอนๆนิดนึง ใบหน้าจากสีแดงค่อยๆจางลงเป็นสีชมพูแล้ว
"ไม่ให้ไป" ร่างสูงขัดขึ้น อาการที่อยากแกล้งเด็กขี้งอนเริ่มปะทุขึ้น
"อะไร...อ๊ะ" ยังไม่ทันทีสควอโล่จะเถียงกลับจบ แซนซัสที่นั่งอยู่บนขอบเตียงก็ยืดตัวมาจับเข้าที่ต้นแขนของร่างเล็กที่กำลังเดินผ่าน แล้วดึงเข้า
หาตัวเองอย่างรวดเร็วส่งผลให้ฉลามน้อยถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นบอสทันที แซนซัสไม่ยอมปล่อยให้เสียโอกาสนี้ไปจึงพลิกตัวกลับ
ไปที่เตียงแล้วโยนคนในอ้อมกอดลงบนนั้นแล้วขึ้นคร่อมทันที
ทางด้านสควอโล่ที่ถูกโยนตัวปลิวมานอนกองคว่ำหน้าอยูบนฟูกหนานุ่มนั้นก็รีบลุกขึ้นทันที แต่ก็ทำได้เพียงแค่พยุงตัวขึ้นมาในท่ายืน4ขาเท่านั้น
เพราะติดหน้าอกของคนด้านหลังดันอยู่
"ทำอะไรของแกวะเนี่ย!! ลุกออกไปนะ!! มันขยับไม่ได้!!" ฉลามน้อยตวาดแหวใส่แซนซัสที่ทับอยู่ด้านหลังและดูเหมือนว่าจะค่อยๆทิ้งน้ำหนักตัว
ลงมากดทับทีละนิดทีละนิดจนถ้าไม่เอาแขนยันกับที่นอนเอาไว้ก็คงจมลงไปในฟูกนอนแน่ๆ
"มันหนักนะแซนซัส!!" แขนของสควอโล่เริ่มสั่นนิดๆจากแรงกดทับแล้ว
"แล้วไงล่ะ ชั้นไม่หนักซะหน่อย" คำพูดกวนประสาทออกมาจากปากของร่างสูงที่ตอนนี้กำลังได้เปรียบเห็นๆ
"แต่ช้านนนนหนากกกก!!" ฉลามน้อยกรีดเสียงขึ้นมาเป็นครั้งสุดท้าย แล้วในที่สุดแขนเล็กๆที่ยันเอาไว้ก็พับลงไม่สามารถต้านแรงกดข้างบนได้
อีก
"แอ้กก" เสียงบางอย่างดังออกมาจากคนที่โดนกดจนจมอยู่ในฟูก และพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากบอสนรก
"หึๆ แค่นี้ก็เรียบร้อยแล้วหรอ" แซนซัสพูดขึ้นเยาะๆยังคงทับฉลามน้อยไว้ไม่ให้ลุกขึ้น
"ออกปายยยน้า!!ไอ้บอสเวรตะไล" สควอโล่ส่งเสียงอู้อี้ๆออกมา
"อ๋า...นี่แกด่าชั้นกี่รอบแล้วเนี่ย หื้มมม" ร่างสูงลากเสียงถามพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาอย่างคนพึ่งนึกอะไรออก แล้วค่อยๆลากนิ้วผ่านแนวกระดูก
สันหลังของร่างเล็กให้ขนลุกเล่น
"อื้อออ!!!ไอ้บ้า!!" ในที่สุดฉลามน้อยก็หาทางหันหน้าตะแคงออกข้างได้
"คิดว่าด่าคือการแก้ปัญหาตอนนี้รึไงฮึ" แล้วแซนซัสก็ลุกขึ้นเปลี่ยนจากนอนทับเป็นนั่งทับแทน
"โอ๊ย!!นี่แก!! เห็นว่าตัวใหญ่กว่าเลยทำได้หรอ!!" สควอโล่แผดเสียงใส่อย่างคนโมโห
"แหงล่ะก็ต้องใช่อยู่แล้ว" ร่างสูงตอบอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเริ่มใช้มือลูบๆคลำๆแผ่นหลังเล็กของคนที่อยู่ใต้ความควบคุม
"เฮ้ย แกทำอะไรน่ะ หยุดนะ!! อ้ากกก!!" ฉลามน้อยพยายามร้องห้ามเพราะตอนนี้การเคลื่อนไหวของแซนซัสเริ่มลงไปเปะปะอยูแถวๆสะโพก
แล้วลงไปถึงส่วนท้ายสุดพร้อมกับขยำก้อนเนื้อด้านหลังอย่างมันมือ
"เรื่องอะไร ทำไมชั้นต้องหยุด" พูดจบแซนซัสก็เริ่มล้วงมือไปทางด้านหน้าแทน
"หวะ เหวอ!! ไม่นะ!! อย่าจับ!!" สควอโล่ร้องเสียงหลง เมื่อจุดอ่อนไหวด้านหน้ากำลังจะถูกเล่นงาน มือเล็กๆพยายามปัดป่ายแต่ก็ไม่ถึงตัวผู้กระทำ
"หึ" คนรุกรานที่กำลังสนุกส่งเสียงออกมาแค่นั้น แล้วก็จับเข้าไปตรงส่วนที่คนด้านข้างร้องห้ามทันที
"อ๊า!!อะ ไอ้โรคจิต อย่าทำแบบน้านนน!! ปล่อยนะ!!" ฉลามน้อยตะโกนห้ามสุดชีวิต ใบหน้ากลายเป็นสีแดงเข้มเมื่อของรักโดนจับเล่น
"หืมมมม...เล็กชะมัด" แซนซัสเอ่ยขึ้นมาราวกับต้องการให้คนตรงหน้าอายมากขึ้นอีก พลางบีบเข้าที่ส่วนนั้นเบาๆทำให้ผู้ถูกกระทำสะดุ้งขึ้นมา
ร่างสูงมองปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นแล้วก็ยิ้มอย่างชอบใจ ตอนนี้สควอโล่ได้แต่นอนบิดตัวหนีมือของแซนซัสเท่านั้น จะด่าก็ด่าไม่ออกเพราะพอเริ่มด่าที่
ไรร่างสูงก็จะขยับมือเร็วๆสร้างความเสียวให้กับร่างเล็กทุกที
"หมดฤทธิ์แล้วหรอ" คนเป็นบอสโน้มตัวลงไปกระซิบเบาๆที่ข้างหูของเจ้าตัวเล็ก แล้วใช้นิ้วกดผ่านเนื้อผ้าซ้ำๆไปที่ตรงปลายสุดของส่วนนั้นอย่าง
หมั่นเขี้ยว
"อ๊ะ ยะ อย่า พอ...พอแล้ว มัน...แฮ่กๆ...ไม่เอา" ฉลามน้อยพูดขึ้นมาอย่างหมดแรงจาการถูกกระตุ้น
"แล้วจะเอาแบบไหน" แซนซัสแนบแก้มเข้ากับร่างเล็กแล้วถามขึ้น
"ปล่อยชั้น...นะ...ขอร้อง" สควอโล่เอ่ยขึ้นมาอย่างเหนื่อยอ่อน
"ได้สิ...แต่แกต้องยอมชั้นเรื่องนึง" ร่างสูงต่อรอง
"เออๆ ยอม" ร่างเล็กรับอย่างง่ายดาย
"แกต้องไปเป็นหมอนข้างให้ชั้นทุกคืนนับตั้งแต่วันนี้" แซนซัสข้อเสนอที่ทำเอาสควอโล่แทบอยากร้องไห้
"......"
"ไม่เอาก็ไม่เป็นไร งั้นมาต่อกัน" แล้วคนยื่นข้อเสนอก็เริ่มรูดซิปกางเกงของฉลามลง
"ฮือๆ...ก็ได้เว้ย!!...แง้..." แล้วฉลามน้อยก็ปล่อยโฮออกมาในที่สุด
........................
จบไปอีกตอนนะคะ เดี๋ยวว่างๆเอามาลงอีกค่ะ
kyoya- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 414
เหรียญ : 644
CTC : 39
วันเกิด : 02/07/1990
ที่อยู่ : กระเป๋าเสื้อฮิบาริ
เข้าร่วม : 06/04/2010
Age : 33
อาชีพ : ฮิเบิร์ดตัวที่สอง
ชื่อเล่น : เจ๊เคียวไงจ๊ะ
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
[You must be registered and logged in to see this image.]
555
นู๋หลามโดนแกล้งอีกแล้วอ่ะ น่ารักอ่ะ [You must be registered and logged in to see this image.]
ป๋านิ ~ [You must be registered and logged in to see this image.]
555
นู๋หลามโดนแกล้งอีกแล้วอ่ะ น่ารักอ่ะ [You must be registered and logged in to see this image.]
ป๋านิ ~ [You must be registered and logged in to see this image.]
MeMie~- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 500
เหรียญ : 1077
CTC : 62
วันเกิด : 20/08/1989
ที่อยู่ : บ้าน SaWaDa
เข้าร่วม : 03/04/2010
Age : 34
อาชีพ : NaMiMoRi Student
ชื่อเล่น : MeMie
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
อ๊าก >< หลามโดนแกล้ง
หนุกสุโค่ย
หนุกสุโค่ย
Hayato^^- Moderators
- โพสต์แล้ว : 1092
เหรียญ : 21955
CTC : 141
วันเกิด : 01/08/1995
ที่อยู่ : หลุมดำ
เข้าร่วม : 02/04/2010
Age : 28
อาชีพ : นักปราบเกรียน *: )
ชื่อเล่น : LeGend
kyakuran- Level 1
- โพสต์แล้ว : 51
เหรียญ : 58
CTC : 1
วันเกิด : 29/01/1998
ที่อยู่ : Vongola
เข้าร่วม : 12/05/2010
Age : 26
อาชีพ : นักเรียน/มาเฟีย
ชื่อเล่น : ◄◄▐ -¯l¯♡∩-▐►►
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
kyakuran พิมพ์ว่า:เหมือนเคยอ่านนะ
ถ้าเคยก็คงจะไปอ่านที่rebornfcล่ะมั้งค่ะ
เพราะเจ๊เอาลงที่นั่นก่อนจะมาที่นี่ และที่นั่นก็อัพเร็วกว่าด้วยจ้า
kyoya- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 414
เหรียญ : 644
CTC : 39
วันเกิด : 02/07/1990
ที่อยู่ : กระเป๋าเสื้อฮิบาริ
เข้าร่วม : 06/04/2010
Age : 33
อาชีพ : ฮิเบิร์ดตัวที่สอง
ชื่อเล่น : เจ๊เคียวไงจ๊ะ
kyakuran- Level 1
- โพสต์แล้ว : 51
เหรียญ : 58
CTC : 1
วันเกิด : 29/01/1998
ที่อยู่ : Vongola
เข้าร่วม : 12/05/2010
Age : 26
อาชีพ : นักเรียน/มาเฟีย
ชื่อเล่น : ◄◄▐ -¯l¯♡∩-▐►►
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
นั้นไง หลามโดนทำโทษ(เเบบ น่ารัก)เเล้ว~
shalapao- Level 1
- โพสต์แล้ว : 75
เหรียญ : 113
CTC : 1
วันเกิด : 26/06/1995
ที่อยู่ : ที่ไหนดี?
เข้าร่วม : 14/05/2010
Age : 28
อาชีพ : นักเรียน
ชื่อเล่น : เปา
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
+1
แต่งได้ฮาและน่ารักมากเลยครับ
แต่งให้หลามน้อยโดนแกล้งแล้วฟิวส์ขาดแบบนี้เรื่อยๆ สนุกดีครับ ชอบๆ
แต่งได้ฮาและน่ารักมากเลยครับ
แต่งให้หลามน้อยโดนแกล้งแล้วฟิวส์ขาดแบบนี้เรื่อยๆ สนุกดีครับ ชอบๆ
harusei- Level 1
- โพสต์แล้ว : 33
เหรียญ : 90
CTC : 2
วันเกิด : 09/02/1992
ที่อยู่ : Church of darkness
เข้าร่วม : 25/05/2010
Age : 32
อาชีพ : เอ็กโซซิทส์
ชื่อเล่น : sei
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
สนุก ดี ครับ ^^
ครอบ คุณ ที่ เอา ลง มา ให้ นะ ครับ ...
ครอบ คุณ ที่ เอา ลง มา ให้ นะ ครับ ...
paulLyprom- Level 2
- โพสต์แล้ว : 144
เหรียญ : 699
CTC : 7
วันเกิด : 21/04/1994
ที่อยู่ : ดาว อัJ คาs , ที่ ๆ อยู่ ใน หัว ใจ ใคร บ้าง คน !!~
เข้าร่วม : 28/05/2010
Age : 29
อาชีพ : นัn ร้oJ !!~
ชื่อเล่น : ฮิ uๅ ริ , PaulLyProm , [พร้อมน๊า]
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
ต่อเลยจร้า +1 ^ ^ [You must be registered and logged in to see this image.]
แก้ไขล่าสุดโดย p_pare_p เมื่อ Sat May 29, 2010 11:34 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
p_pare_p- Level 1
- โพสต์แล้ว : 43
เหรียญ : 50
CTC : 1
วันเกิด : 16/01/1997
ที่อยู่ : ฐานทัพใต้ดิน[ไปจำศีล]
เข้าร่วม : 28/05/2010
Age : 27
อาชีพ : student
ชื่อเล่น : pare
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
น่าสงสาร ฉลามน้อย หง่ะ ถ้าโชคดีไม่ต้องเจอมาม่อน [เดี๋ยวมันจับเอาไปขาย] ขอบคุนจ้ะ +1
p_pare_p- Level 1
- โพสต์แล้ว : 43
เหรียญ : 50
CTC : 1
วันเกิด : 16/01/1997
ที่อยู่ : ฐานทัพใต้ดิน[ไปจำศีล]
เข้าร่วม : 28/05/2010
Age : 27
อาชีพ : student
ชื่อเล่น : pare
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
หนูโล่ไปเป็นหมอนข้างแล้วจะเกิดอะไรขึ้นน๊า อย่างรู้จัง
rachasaza- Level 1
- โพสต์แล้ว : 2
เหรียญ : 2
CTC : 0
วันเกิด : 20/02/1997
ที่อยู่ : korea
เข้าร่วม : 19/06/2010
Age : 27
อาชีพ : mafia
ชื่อเล่น : Lee
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
สงสารฉลามน้อยอ่า มาม่อนจัยร้ายกะเอาฉลามน้อยไปขาย
rachasaza- Level 1
- โพสต์แล้ว : 2
เหรียญ : 2
CTC : 0
วันเกิด : 20/02/1997
ที่อยู่ : korea
เข้าร่วม : 19/06/2010
Age : 27
อาชีพ : mafia
ชื่อเล่น : Lee
Re: Fic [XS] วิธีแก้เซ็งของแซนซัส ตอนที่8 กลับมาแล้วค่า 21/06/10
หายซะนาน คนอ่านคงไปอ่านกันที่บอร์ดดำหมดแล้ว แต่ก็จะอัพต่อนะ
ต่อเลยจ้า
...
...
...
ม่ายยยย ม่ายเจงงงง นี่ช้านนนต้องไป...นอน...กับแซนซัสตั้ง27วันเลยหรอ ร่วมเดือนเลยนะ โอ๊ยยยยม่ายยยน้า~
นี่คือเสียงคิด คำนึงที่สุดแสนจะโหยหวนของรองหัวหน้าแห่งวาเรีย สเพลฮี สควอโล่ ซึ่งบัดนี้ได้รับตำแหน่งหมอนข้างของบอสไปประดับบารมี
เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ร่างเล็กๆของฉลามน้อยกำลังนั่งกุมขมับสีหน้าเหมือนคนใกล้ตายอยู่ใน ห้องอาหารบนเก้าอี้ของตัวเองที่ปัจจุบันถูกหนุนขึ้น
มาจนสูงด้วย เบาะ3-4ใบ อาหารเย็นที่วางอยู่ตรงหน้าไม่ได้ถูกแตะต้องแม้แต่นิดเดียว และเจ้าตัวก็ไม่ได้รู้ตัวเองเลยว่ากำลังตกเป็นเป้าสายตาของ
คนทั้ง ห้อง
"สควอโล่จังเป็นอะไรไปเหรอจ้ะ อาหารไม่อร่อยเหรอเดี๋ยวเจ๊ลุสซี่ทำให้ใหม่เอามั้ยเอ่ย" กระเทยร่างยักษ์ถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
"นั่นสิ แกโดนทวงหนี้เหรอ" มาม่อนพูดขึ้นมาบ้าง
"อืมมม...ชิชิชิ อาการแบบนี้น่ะ จะอะไรซะอีกเล่าถ้าไม่ใช่เพราะกำลังจะโดนบอสเขมือบ" ตบท้ายด้วยเจ้าชายนักฆ่าที่บังเอิญเดาได้ถูกจุดเป๊ะๆ
ทำเอาคนที่ กำลังหน้าซีดเปลี่ยนเป็นหน้าแดงทันที
"อะไร!!ไม่ใช่ซักหน่อย!!แกน่ะ เงียบไปเลยไอ้เบล!!" สควอโล่แว้กกลับมาก่อนจะใช้ส้อมจิ้มก้อนสเต็กในจานอย่างรวดเร็วกลบเกลื่อน ความอาย
"ชิชิชิ ถ้าไม่ใช่แล้วเป็นอะไรล่ะ แหม๊แหมๆ~ ปล่อยให้พวกเราตามหาสควอโล่อยู่ตั้งนาน นึกว่าแอบหนีไปนอกปราสาทแล้วซะอีก ที่ไหนได้...
ชิชิชิ ไปเล่น...จ้ำจี้กับบอสกันอยู่สองคน..."
เพล้ง!! โครม!! ตุ้บ!!
ยังไม่ทันที่เบลจะ พูดได้จบประโยคดี แก้วน้ำของใครบางคนก็ลอยละลิ่วไปกระทบกับกำแพงด้านหลังจนแตกเฉียดหัวคนพูดไป นิดเดียว แล้วจาก
นั้นก็ตามมาด้วยเสียงเก้าอี้ล้มพร้อมกับสิ่งมี ชีวิตเล็กๆที่มีใบหน้าเป็นสีแดงก่ำพุ่งตรงตัดโต๊ะมาทางเจ้าชายนักฆ่าทันที
"ว้าย ตายแล้ว" เสียงของลุสซูเรียอุทานออกมาอย่างตกใจ
"แก๊ วันนี้แกตายแน่!!" เสียงเล็กๆของคนที่กระโดดมาอยู่หน้าเบลดังขึ้นพร้อมกับมีดและส้อมคู่หนึ่ง ที่พุ่งลงมาหมายจะเสียบเข้าให้ที่กลางหัวของ
เป้าหมาย
"โอ๊ะ!!" เบลเอ่ยเพียงเท่านั้นแต่ก็จัดการหลบหลีกการประทุษร้ายของร่างเล็กได้อย่าง สบายๆโดยที่ไม่ต้องลุกขึ้นยืน
"ย้ากกกกก!! ไอ้เด็กบ้า!!" สควอโล่น้อยหลับหูหลับตาแทงคนตรงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย และเมื่อเห็นว่าไม่มีทางโดนเป้าหมายได้ก็ทิ้งอาวุธ
ในมือแล้วกระโจน ไปเกาะหนึบอยู่ที่อกเสื้อของเด็กบ้าดังกล่าว จากนั้นระดมข่วนเข้าที่ใบหน้าของเบลสุดแรง
"โอ๊ยๆๆ!!จ่าชายเจ็บนะ สควอโล่!!" เบลที่ไม่ทันตั้งตัวมาก่อนว่าฉลามน้อยจะมาไม้นี้โอดครวญพร้อมกับพยายาม ป้องกันตัวเอง
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!" เสียงมีอำนาจของบอสใหญ่แห่งวาเรียตวาดดังขึ้นหยุดการกระทำทุกอย่างในห้อง
"พวก แกทำบ้าอะไรกัน!! นี่มันที่เล่นเหรอไงกัน!!" แซนซัสพูดขึ้นพลางส่งสายตาดุๆไปที่ตัวปัญหาทั้งสองคนซึ่งตอนนี้เงียบเสียงไป แล้ว
แต่ฉลามน้อยยังคงหยิกๆไปที่เบลอย่างต่อเนื่อง
"กลับมา นั่งที่เดี๋ยวนี้ไอ้สวะสควอโล่" ผู้เป็นบอสสั่งด้วยน้ำเสียงเข้มๆ ร่างเล็กจึงหยุดการกระทำทั้งหมด แล้วลงจากตัวเบลค่อยๆเดินอ้อมโต๊ะกลับ
มา ยังที่นั่งของตัวเองที่ลุสซูเรียจัดให้ใหม่
"แซนซัส มันหาเรื่องชั้นก่อนนะ" สควอโล่ฟ้อง นิสัยแบบเด็กๆชักจะเริ่มออกมาทีละนิด
"ชิชิ ชิ เจ้าแค่พูดตามที่คิดเองนะไม่เห็นเป็นไรซักหน่อย" เจ้าชายนักฆ่าแก้ตัวด้วยรอยยิ้มกว้าง มือลูบหน้าที่ถูกข่วนป้อยๆ
"แก มัน..." สงครามน้ำลายทำท่าจะปะทุขึ้นมาอีกรอบถ้าไม่ใช่เพราะ...
"เงียบ เดี๋ยวนี้!! พวกแกทั้งคู่นั่นแหละหุบปากไปเลย!! ชั้นให้เวลาพวกแกทุกคนอีก10นาที จัดการกับอาหารของตัวเองให้หมด!!นี่เป็นคำสั่ง!!"
แซนซัสที่ตวาดขึ้น มาจากหัวโตะด้วยสีหน้าหมดความอดทนทำเอาทั้งห้องเงียบกริบ และกลับเข้าสู่ภาวะปกติในที่สุด
.......
10นาทีผ่านไป
.......
สเต็ก เนื้อดีที่เคยวางอย่างสวยงามอยู่บนจานอาหารของทุกคนถูกฟาดโดยเจ้าของจนเรียบ เหลือแต่เศษอาหารชิ้นเล็กๆเท่านั้น จะยกเว้นก็เพียงแค่
จานอาหารของ ร่างเล็กเท่านั้นที่ยังคงเหลือชิ้นเนื้ออยู่เกือบครึ่ง
"อะไรกัน นี่แกยังกินไม่เสร็จอีกหรอ" แซนซัสเอ่ยขึ้นกับเจ้าของจานนั้นๆ
"อิ่ม แล้ว" ฉลามน้อยตอบกลับมา
"ไอ้ที่แกกินเข้าไปน่ะมันยังไม่ถึงครึ่งของ ทั้งหมดเลยนะโว้ย กินเข้าไปอีก!!" ร่างสูงเริ่มขึ้นเสียงใส่เด็กน้อยที่ชักจะดื้อเข้าไปทุกที
"ไม่กิน ก็บอกแล้วไงว่าอิ่มแล้ว... แล้วก็ เวลาชั้นโมโหน่ะมันกินอะไรไม่ลงเว้ย!!" สควอโล่แผดเสียงใส่คนออกคำสั่งบ้าง
"ชั้นบอกให้กินไงไอ้สวะ" บอสแห่งวาเรียเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงกดดัน
"ไม่" แต่ฉลามน้อยก็ยังคงปฏิเสธหนักแน่นต่อไป และสะบัดหน้าหนี
"ตกลงแกจะ ไม่กินใช่มั้ย" แซนซัสเปลี่ยนเป็นถามเรียบๆ
"ใช่" คราวนี้สควอโล่หันมามองคนถามด้วยความแปลกใจในน้ำเสียง
"ได้!!" แล้วอยู่ๆเสียงของแซนซัสก็เด็ดขาดขึ้นมา
"เอ๊ะ..." ร่างเล็กชักจะเริ่มสังหรณ์แปลกๆ
"พวกแกที่เหลือออกไปให้หมด" แล้วคำสั่งจากแซนซัสก็ประกาศออกมาสร้างความวิตกให้แก่นักดาบน้อยทันที เพราะว่าเจ้าพวกที่เหลือดันรีบทำ
ตามคำสั่งซะรวดเร็วราวกับคอยอยู่ แล้ว
"ชิชิชิ เจ้าชายอยากอยู่ต่อจัง" เบลพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย
"ค่า บอส...แต่ว่า...อย่ารุนแรงนะค่ะ ยังไงสควอโล่จังตอนนี้ก็ยังเป็นเด็กอยู่นะ" ลุสซูเรียเอ่ยขึ้นมาเป็นเสียงสุดท้าย แม้ว่าจะพูดทำนองเป็นห่วง
แต่ หน้าตากลับดูอมยิ้มเหมือนชอบใจ แล้วประตูห้องก็ปิดลงแต่ประตูนรกกลับเปิดออกแทน
"จะไปไหนไม่ทราบ" ร่างสูงหันมาถามคนตัวเล็กที่กำลังจะเดินไปที่ประตู
"กะก็...แก...ให้ ออก มะไม่ใช่หรอ" ฉลามน้อยตอบอย่างตะกุกตะกัก แล้วรีบเร่งฝีเท้าไปที่ประตูให้เร็วขึ้น
"ใช่!! แต่เฉพาะไอ้พวกนั้นนะ ส่วนแกมานี่!!" ไม่ทันไรแซนซัสก็สั่งขึ้นมาอีก พลางเอานิ้วชี้ไปที่เก้าอี้ของร่างเล็ก
"มะ ไม่เอาอ่ะ...ระ เรื่องอะไรเล่า ทำไมชั้นต้องไปนั่งด้วย" สควอโล่พยายามเถียง แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เริ่มลุกขึ้นเดิน
เข้า มาหาด้วยตัวเอง ทำเอาขาเล็กๆของเจ้าตัวต้องรีบพาเจ้าของถอยกรูดไปอีกทิศทันที
"เฮ้ย!! แกจะทำอะไรวะ ยะ อย่าเข้ามานะโว้ย!!" ฉลามน้อยเริ่มโวยวายตัวสั่นไปหมด
"ทำ อะไรงั้นเหรอ...ก็จะจับแกไง ช่วยไม่ได้นี่แกไม่ยอมเดินไปนั่งเอง ก็คงต้องอุ้มไป" คนที่ได้เปรียบกว่าเอ่ยขึ้น สีหน้าไม่แสดงความรู้สึกใน
ขณะ ที่ขายาวๆก็ก้าวเข้าไปเรื่อยๆ
"ก็ได้ๆ!!ชั้นไปที่เก้าอี้เองก็ได้ แต่ไม่กินแล้วนะ" สควอโล่พูดไปถอยไป แต่ร่างสูงก็ยังไม่หยุดเดิน
"หึ สายไปแล้วเพราะที่ๆแกต้องนั่ง...มันไม่ใช่ตรงนั้นซะแล้ว และไม่ว่ายังไงแกก็ต้องกิน" พูดจบ แซนซัสก็พุ่งตัวเข้าหาคนที่โดนเขาต้อนแบบไม่
รู้ตัวทันที ร่างเล็กที่ตอนนี้ถอยไปจนแผ่นหลังติดกับมุมห้องก็ไม่มีที่ให้หนีอีกต่อไป
"ว้า กกกกกกกกกก!!!" ฉลามน้อยแหกปาก แล้วดิ้นพล่านทันทีที่ตัวเองถูกยกลอยขึ้นมาโดยบอสของตัวเอง แต่ไม่มีท่าทีว่าจะส่งผลอะไรต่ออีก
ฝ่ายเลยแม้แต่น้อย คนที่ตัวใหญ่กว่าค่อยๆเดินหิ้วสิ่งมีชีวิตที่ร้องลั่นห้องไปนั่งอย่างใจเย็น แล้ววางร่างเล็กๆลงบนตักของตนในที่สุด
"ปะ ปล่อยน้า" สควอโล่พยายามขอร้อง แต่ดูจะไม่เป็นผลเมื่อเจ้าของตักเอาแขนมาล็อกเอวของร่างเล็กไว้ แล้วเริ่มหั่นเนื้อชิ้นเล็กๆที่อยู่ในจาน
ของสควอโล่
"กะ กินเองก็ได้...ชะ ชั้นกินเองนะ" ฉลามน้อยที่เหงื่อแตกพลั่กพยายามต่อรองอีกครั้ง แต่คำตอบก็คือ...
"ไม่! แล้วถ้าแกขัดชั้นอีก ชั้นจะช่วยใช้อย่างอื่นป้อนแทนด้วย เข้าใจมั้ย" คำตอบที่คนฟังสุดแสนจะทรมานถูกเอ่ยออกมา
อะไรกันวะ ไอ้บอสเวร ฮืออออ พระเจ้าช่วยลูกด๊วยยยยยย
.......
.......
.......
จบไปอีกตอน ว่างๆจะรีบต่อห้ายยยย
ตอนนี้วิกฤตมากๆบอร์ดก็แทบจะไม่ได้เข้าฮือๆ
ต่อเลยจ้า
...
...
...
ม่ายยยย ม่ายเจงงงง นี่ช้านนนต้องไป...นอน...กับแซนซัสตั้ง27วันเลยหรอ ร่วมเดือนเลยนะ โอ๊ยยยยม่ายยยน้า~
นี่คือเสียงคิด คำนึงที่สุดแสนจะโหยหวนของรองหัวหน้าแห่งวาเรีย สเพลฮี สควอโล่ ซึ่งบัดนี้ได้รับตำแหน่งหมอนข้างของบอสไปประดับบารมี
เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ร่างเล็กๆของฉลามน้อยกำลังนั่งกุมขมับสีหน้าเหมือนคนใกล้ตายอยู่ใน ห้องอาหารบนเก้าอี้ของตัวเองที่ปัจจุบันถูกหนุนขึ้น
มาจนสูงด้วย เบาะ3-4ใบ อาหารเย็นที่วางอยู่ตรงหน้าไม่ได้ถูกแตะต้องแม้แต่นิดเดียว และเจ้าตัวก็ไม่ได้รู้ตัวเองเลยว่ากำลังตกเป็นเป้าสายตาของ
คนทั้ง ห้อง
"สควอโล่จังเป็นอะไรไปเหรอจ้ะ อาหารไม่อร่อยเหรอเดี๋ยวเจ๊ลุสซี่ทำให้ใหม่เอามั้ยเอ่ย" กระเทยร่างยักษ์ถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
"นั่นสิ แกโดนทวงหนี้เหรอ" มาม่อนพูดขึ้นมาบ้าง
"อืมมม...ชิชิชิ อาการแบบนี้น่ะ จะอะไรซะอีกเล่าถ้าไม่ใช่เพราะกำลังจะโดนบอสเขมือบ" ตบท้ายด้วยเจ้าชายนักฆ่าที่บังเอิญเดาได้ถูกจุดเป๊ะๆ
ทำเอาคนที่ กำลังหน้าซีดเปลี่ยนเป็นหน้าแดงทันที
"อะไร!!ไม่ใช่ซักหน่อย!!แกน่ะ เงียบไปเลยไอ้เบล!!" สควอโล่แว้กกลับมาก่อนจะใช้ส้อมจิ้มก้อนสเต็กในจานอย่างรวดเร็วกลบเกลื่อน ความอาย
"ชิชิชิ ถ้าไม่ใช่แล้วเป็นอะไรล่ะ แหม๊แหมๆ~ ปล่อยให้พวกเราตามหาสควอโล่อยู่ตั้งนาน นึกว่าแอบหนีไปนอกปราสาทแล้วซะอีก ที่ไหนได้...
ชิชิชิ ไปเล่น...จ้ำจี้กับบอสกันอยู่สองคน..."
เพล้ง!! โครม!! ตุ้บ!!
ยังไม่ทันที่เบลจะ พูดได้จบประโยคดี แก้วน้ำของใครบางคนก็ลอยละลิ่วไปกระทบกับกำแพงด้านหลังจนแตกเฉียดหัวคนพูดไป นิดเดียว แล้วจาก
นั้นก็ตามมาด้วยเสียงเก้าอี้ล้มพร้อมกับสิ่งมี ชีวิตเล็กๆที่มีใบหน้าเป็นสีแดงก่ำพุ่งตรงตัดโต๊ะมาทางเจ้าชายนักฆ่าทันที
"ว้าย ตายแล้ว" เสียงของลุสซูเรียอุทานออกมาอย่างตกใจ
"แก๊ วันนี้แกตายแน่!!" เสียงเล็กๆของคนที่กระโดดมาอยู่หน้าเบลดังขึ้นพร้อมกับมีดและส้อมคู่หนึ่ง ที่พุ่งลงมาหมายจะเสียบเข้าให้ที่กลางหัวของ
เป้าหมาย
"โอ๊ะ!!" เบลเอ่ยเพียงเท่านั้นแต่ก็จัดการหลบหลีกการประทุษร้ายของร่างเล็กได้อย่าง สบายๆโดยที่ไม่ต้องลุกขึ้นยืน
"ย้ากกกกก!! ไอ้เด็กบ้า!!" สควอโล่น้อยหลับหูหลับตาแทงคนตรงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย และเมื่อเห็นว่าไม่มีทางโดนเป้าหมายได้ก็ทิ้งอาวุธ
ในมือแล้วกระโจน ไปเกาะหนึบอยู่ที่อกเสื้อของเด็กบ้าดังกล่าว จากนั้นระดมข่วนเข้าที่ใบหน้าของเบลสุดแรง
"โอ๊ยๆๆ!!จ่าชายเจ็บนะ สควอโล่!!" เบลที่ไม่ทันตั้งตัวมาก่อนว่าฉลามน้อยจะมาไม้นี้โอดครวญพร้อมกับพยายาม ป้องกันตัวเอง
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!" เสียงมีอำนาจของบอสใหญ่แห่งวาเรียตวาดดังขึ้นหยุดการกระทำทุกอย่างในห้อง
"พวก แกทำบ้าอะไรกัน!! นี่มันที่เล่นเหรอไงกัน!!" แซนซัสพูดขึ้นพลางส่งสายตาดุๆไปที่ตัวปัญหาทั้งสองคนซึ่งตอนนี้เงียบเสียงไป แล้ว
แต่ฉลามน้อยยังคงหยิกๆไปที่เบลอย่างต่อเนื่อง
"กลับมา นั่งที่เดี๋ยวนี้ไอ้สวะสควอโล่" ผู้เป็นบอสสั่งด้วยน้ำเสียงเข้มๆ ร่างเล็กจึงหยุดการกระทำทั้งหมด แล้วลงจากตัวเบลค่อยๆเดินอ้อมโต๊ะกลับ
มา ยังที่นั่งของตัวเองที่ลุสซูเรียจัดให้ใหม่
"แซนซัส มันหาเรื่องชั้นก่อนนะ" สควอโล่ฟ้อง นิสัยแบบเด็กๆชักจะเริ่มออกมาทีละนิด
"ชิชิ ชิ เจ้าแค่พูดตามที่คิดเองนะไม่เห็นเป็นไรซักหน่อย" เจ้าชายนักฆ่าแก้ตัวด้วยรอยยิ้มกว้าง มือลูบหน้าที่ถูกข่วนป้อยๆ
"แก มัน..." สงครามน้ำลายทำท่าจะปะทุขึ้นมาอีกรอบถ้าไม่ใช่เพราะ...
"เงียบ เดี๋ยวนี้!! พวกแกทั้งคู่นั่นแหละหุบปากไปเลย!! ชั้นให้เวลาพวกแกทุกคนอีก10นาที จัดการกับอาหารของตัวเองให้หมด!!นี่เป็นคำสั่ง!!"
แซนซัสที่ตวาดขึ้น มาจากหัวโตะด้วยสีหน้าหมดความอดทนทำเอาทั้งห้องเงียบกริบ และกลับเข้าสู่ภาวะปกติในที่สุด
.......
10นาทีผ่านไป
.......
สเต็ก เนื้อดีที่เคยวางอย่างสวยงามอยู่บนจานอาหารของทุกคนถูกฟาดโดยเจ้าของจนเรียบ เหลือแต่เศษอาหารชิ้นเล็กๆเท่านั้น จะยกเว้นก็เพียงแค่
จานอาหารของ ร่างเล็กเท่านั้นที่ยังคงเหลือชิ้นเนื้ออยู่เกือบครึ่ง
"อะไรกัน นี่แกยังกินไม่เสร็จอีกหรอ" แซนซัสเอ่ยขึ้นกับเจ้าของจานนั้นๆ
"อิ่ม แล้ว" ฉลามน้อยตอบกลับมา
"ไอ้ที่แกกินเข้าไปน่ะมันยังไม่ถึงครึ่งของ ทั้งหมดเลยนะโว้ย กินเข้าไปอีก!!" ร่างสูงเริ่มขึ้นเสียงใส่เด็กน้อยที่ชักจะดื้อเข้าไปทุกที
"ไม่กิน ก็บอกแล้วไงว่าอิ่มแล้ว... แล้วก็ เวลาชั้นโมโหน่ะมันกินอะไรไม่ลงเว้ย!!" สควอโล่แผดเสียงใส่คนออกคำสั่งบ้าง
"ชั้นบอกให้กินไงไอ้สวะ" บอสแห่งวาเรียเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงกดดัน
"ไม่" แต่ฉลามน้อยก็ยังคงปฏิเสธหนักแน่นต่อไป และสะบัดหน้าหนี
"ตกลงแกจะ ไม่กินใช่มั้ย" แซนซัสเปลี่ยนเป็นถามเรียบๆ
"ใช่" คราวนี้สควอโล่หันมามองคนถามด้วยความแปลกใจในน้ำเสียง
"ได้!!" แล้วอยู่ๆเสียงของแซนซัสก็เด็ดขาดขึ้นมา
"เอ๊ะ..." ร่างเล็กชักจะเริ่มสังหรณ์แปลกๆ
"พวกแกที่เหลือออกไปให้หมด" แล้วคำสั่งจากแซนซัสก็ประกาศออกมาสร้างความวิตกให้แก่นักดาบน้อยทันที เพราะว่าเจ้าพวกที่เหลือดันรีบทำ
ตามคำสั่งซะรวดเร็วราวกับคอยอยู่ แล้ว
"ชิชิชิ เจ้าชายอยากอยู่ต่อจัง" เบลพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย
"ค่า บอส...แต่ว่า...อย่ารุนแรงนะค่ะ ยังไงสควอโล่จังตอนนี้ก็ยังเป็นเด็กอยู่นะ" ลุสซูเรียเอ่ยขึ้นมาเป็นเสียงสุดท้าย แม้ว่าจะพูดทำนองเป็นห่วง
แต่ หน้าตากลับดูอมยิ้มเหมือนชอบใจ แล้วประตูห้องก็ปิดลงแต่ประตูนรกกลับเปิดออกแทน
"จะไปไหนไม่ทราบ" ร่างสูงหันมาถามคนตัวเล็กที่กำลังจะเดินไปที่ประตู
"กะก็...แก...ให้ ออก มะไม่ใช่หรอ" ฉลามน้อยตอบอย่างตะกุกตะกัก แล้วรีบเร่งฝีเท้าไปที่ประตูให้เร็วขึ้น
"ใช่!! แต่เฉพาะไอ้พวกนั้นนะ ส่วนแกมานี่!!" ไม่ทันไรแซนซัสก็สั่งขึ้นมาอีก พลางเอานิ้วชี้ไปที่เก้าอี้ของร่างเล็ก
"มะ ไม่เอาอ่ะ...ระ เรื่องอะไรเล่า ทำไมชั้นต้องไปนั่งด้วย" สควอโล่พยายามเถียง แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เริ่มลุกขึ้นเดิน
เข้า มาหาด้วยตัวเอง ทำเอาขาเล็กๆของเจ้าตัวต้องรีบพาเจ้าของถอยกรูดไปอีกทิศทันที
"เฮ้ย!! แกจะทำอะไรวะ ยะ อย่าเข้ามานะโว้ย!!" ฉลามน้อยเริ่มโวยวายตัวสั่นไปหมด
"ทำ อะไรงั้นเหรอ...ก็จะจับแกไง ช่วยไม่ได้นี่แกไม่ยอมเดินไปนั่งเอง ก็คงต้องอุ้มไป" คนที่ได้เปรียบกว่าเอ่ยขึ้น สีหน้าไม่แสดงความรู้สึกใน
ขณะ ที่ขายาวๆก็ก้าวเข้าไปเรื่อยๆ
"ก็ได้ๆ!!ชั้นไปที่เก้าอี้เองก็ได้ แต่ไม่กินแล้วนะ" สควอโล่พูดไปถอยไป แต่ร่างสูงก็ยังไม่หยุดเดิน
"หึ สายไปแล้วเพราะที่ๆแกต้องนั่ง...มันไม่ใช่ตรงนั้นซะแล้ว และไม่ว่ายังไงแกก็ต้องกิน" พูดจบ แซนซัสก็พุ่งตัวเข้าหาคนที่โดนเขาต้อนแบบไม่
รู้ตัวทันที ร่างเล็กที่ตอนนี้ถอยไปจนแผ่นหลังติดกับมุมห้องก็ไม่มีที่ให้หนีอีกต่อไป
"ว้า กกกกกกกกกก!!!" ฉลามน้อยแหกปาก แล้วดิ้นพล่านทันทีที่ตัวเองถูกยกลอยขึ้นมาโดยบอสของตัวเอง แต่ไม่มีท่าทีว่าจะส่งผลอะไรต่ออีก
ฝ่ายเลยแม้แต่น้อย คนที่ตัวใหญ่กว่าค่อยๆเดินหิ้วสิ่งมีชีวิตที่ร้องลั่นห้องไปนั่งอย่างใจเย็น แล้ววางร่างเล็กๆลงบนตักของตนในที่สุด
"ปะ ปล่อยน้า" สควอโล่พยายามขอร้อง แต่ดูจะไม่เป็นผลเมื่อเจ้าของตักเอาแขนมาล็อกเอวของร่างเล็กไว้ แล้วเริ่มหั่นเนื้อชิ้นเล็กๆที่อยู่ในจาน
ของสควอโล่
"กะ กินเองก็ได้...ชะ ชั้นกินเองนะ" ฉลามน้อยที่เหงื่อแตกพลั่กพยายามต่อรองอีกครั้ง แต่คำตอบก็คือ...
"ไม่! แล้วถ้าแกขัดชั้นอีก ชั้นจะช่วยใช้อย่างอื่นป้อนแทนด้วย เข้าใจมั้ย" คำตอบที่คนฟังสุดแสนจะทรมานถูกเอ่ยออกมา
อะไรกันวะ ไอ้บอสเวร ฮืออออ พระเจ้าช่วยลูกด๊วยยยยยย
.......
.......
.......
จบไปอีกตอน ว่างๆจะรีบต่อห้ายยยย
ตอนนี้วิกฤตมากๆบอร์ดก็แทบจะไม่ได้เข้าฮือๆ
kyoya- Silver Kidz
- โพสต์แล้ว : 414
เหรียญ : 644
CTC : 39
วันเกิด : 02/07/1990
ที่อยู่ : กระเป๋าเสื้อฮิบาริ
เข้าร่วม : 06/04/2010
Age : 33
อาชีพ : ฮิเบิร์ดตัวที่สอง
ชื่อเล่น : เจ๊เคียวไงจ๊ะ
หน้า 2 จาก 2 • 1, 2
:: CTC :: Fiction & Dojin
หน้า 2 จาก 2
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|