Naruto 458 spoil เเปลไทย เเบบเต็ม ครับ

by **admin** Fri Apr 02, 2010 5:37 pm

กาอาระ: ข้าจะพูดก่อน
ขอให้ตั้งใจฟังด้วย

สึชิคาเงะ: ห้าคาเงะเปลี่ยนไปเยอะเชียวนะนี่
ท่านเองได้เป็นคาเงะตั้งแต่อายุยังน้อย ท่านคาเสะคาเงะ
..พ่อของท่านเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่ เลยคงไม่มีเวลามาอบรมมารยาทท่านละมัง

กา
อาระ: คงจะใช่... และด้วยเหตุนั้นข้าถึงได้เป็นคาเสะคาเงะอยู่ตรงนี้

สึ
ชิคาเงะ: ฮ่า ฮ่า ฮ่า ปากกล้าจริงๆ!!

มิซึคาเงะ: ท่านสึชิคาเงะ
กรุณาอย่าเพิ่งขัดเลยค่ะ เชิญพูดต่อเถอะ ท่านคาเสะคาเงะ

กาอาระ:
ข้าเคยเป็นพลังสถิตย์ร่างมาก่อน ข้าโดนแสงอุษาจับตัวไป
และตอนที่ถูกพวกมันดึงสัตว์หางออกจากร่างก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด

เท
มาริ และคันคุโร่ มองดูการประชุม

คันคุโร่:
[คำไม่สุภาพโปรดแก้ไขครับ]เจ้าบ้าสึชิคาเงะ!

เทมาริ: เงียบน่า

กา
อาระ: เมื่อได้คำนึงถึงการกระทำอันอุกอาจของแสงอุษา
ข้าจึงส่งคำร้องหลายต่อหลายฉบับเพื่อขอให้ห้าคาเงะร่วมมือกัน
แต่ทว่าข้าก็ไม่ได้รับการตอบรับใดๆ ยกเว้นจากท่านโฮคาเงะคนก่อน
มันไม่สายไปหน่อยรึที่จะมาร่วมมือกันในตอนนี้
ในขณะที่พลังสถิตย์ร่างได้ถูกจัดการไปหมดแล้ว

สึชิคาเงะ: เฮอะ...
พลังสถิตย์ร่างในแคว้นหลักทั้งห้าโดนจัดการไปหมดแล้วงั้นเรอะ
ถ้าแคว้นอื่นรู้เข้าเค้าจะคิดยังไง เราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน !
แน่นอนว่าเราต้องปิดเรื่องนี้เป็นความลับ ในเมื่อพวกมันก็โดนจับไปหมดแล้ว
ไม่ต้องไปคิดขอความช่วยเหลือจากแคว้นอื่นหรอก !!

กาอาระ:
รักษาภาพลักษณ์... เกียรติยศ... ช่างเป็นความคิดที่ครำครึนัก

สึชิคา
เงะ: (ฮึ... เจ้าเด็กเมื่อวานซืน...)

มิซึคาเงะ:
เรื่องที่สัตว์หางถูกชิงไปอาจเป็นเหตุให้เกิดความตื่นตระหนกขึ้น
การที่จะจัดการสัตว์หางเหล่านั้นได้ เราต้องการทั้งคาถานินจา ทั้งความรู้
และก็เวลาด้วย

สึชิคาเงะ:
พลังสถิตย์ร่างเติบโตขึ้นมาพร้อมกับสัตว์หาง พวกเค้าก็ต้องปรับตัวเองสิ
ถึงจะบอกว่ามันควบคุมยาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่รึ คาเสะคาเงะ?

กา
อาระ: ...

ดันโซ: เดิมที ผู้มีความสามารถที่จะควบคุมสัตว์หางได้
มีเพียงแค่ อุจิวะ มาดาระ, โฮคาเงะรุ่นที่ 1- ท่านฮาชิรามะ...
มิซึคาเงะรุ่นที่ 4 - ท่านยางูระ ...และน้องชายของท่านไรคาเงะ - คิลเล่อร์
บี แค่ทว่า...

==============================
ผู้คุ้มกันของ
ดันโซและมิซึคาเงะขยับอาวุธ..ทันใดนั้น..

ไรคาเงะพังโต๊ะประชุม!!
==============================

ไร
คาเงะ: เลิกพ่นอะไรไร้สาระซะที!!

ผู้คุ้มกันทุกแคว้นกรูกันมาห้ามไร
คาเงะ

มิฟุเน่: ทุกท่าน นี่คือการประชุมนะครับ กรุณารักษามารยาทด้วย

ดัน
โซ: ใจเย็นไว้ ฟู โทรุเนะ

กาอาระ: พวกนายก็ด้วย คันคุโร่ เทมาริ

มิ
ซึคาเงะ: อาโอะ โชจิโร่ ไม่มีอะไรแล้ว...

สิชึคาเงะพยักหน้าให้อากา
สึจิและคุโรสึจิ

ไรคาเงะ: โคโนฮะ! อิวะ! ซึนะ! คุโมะ!
พวกแสงอุษามันมาจากนินจาถอนตัวของหมู่บ้านพวกท่านทั้งนั้น!
ไม่ใช่แค่นั้นl!! คาเงะรุ่นก่อนๆของพวกท่านก็ด้วย!
พวกเค้าก็เคยใช้ประโยชน์จากแสงอุษากันทั้งนั้น!!

กาอาระ:
ใช้ประโยชน์...?

ไรคาเงะ: ข้าไม่เชื่อใจหน้าไหนทั้งนั้น!
ข้าไม่อยากจะพูดกับพวกท่านด้วยซ้ำ! แต่ข้ามาที่นี่ และเรียกพวกท่านมา
เพื่อจะทวงสัญญาของท่าน!!

กาอระ: หมายความว่ายังไงกัน
ใช้ประโยชน์จากแสงอุษา!?

ไรคาเงะ:
นี่พวกนั้นไม่ได้บอกอะไรท่านเลยเรอะ ทั้งๆที่เป็นคาเสะคาเงะเนี่ยนะ?
ไปถามพวกคนเก่าแก่ในหมู่บ้านท่านดูสิ!
พวกท่านเคยใช้แสงอุษาก่อสงครามมาตั้งกี่ครั้งแล้ว!

สึชิคาเงะ: ...

ช่วง
ที่ 3

สึชิคาเงะ: ตอนนี้แคว้นหลักอยู่อย่างสงบสุขดีแล้ว...
เราได้เปลี่ยนจากการแข่งกันสะสมกำลังรบมาเป็นการลดกำลังรบลง
และด้วยความสัมพันธ์ระหว่างแคว้น
ทำให้ความเสี่ยงที่จะเกิดสงครามค่อยๆลดน้อยลง

สำหรับแคว้นแล้ว
ตอนนี้กำลังทหารกลายเป็นภาระด้านงบประมาณ...
แต่ถึงอย่างไรมันก็ยังมีความเสี่ยงที่สงครามจะปะทุขึ้นมากระทันหันได้!
และการพึ่งพานินจาที่ปราศจากประสบการณ์ในการรบนั่นถือว่าเป็นปัญหาที่จะนำไป
สู่ความแพ้พ่ายในสงครามได้

กาอาระ: เพื่อจะลดความเสี่ยงนั้น
ทางนึงก็คือใช้องค์กรล่าสังหาร... นั่นก็คือแสงอุษาใช่มั้ย?

สึชิคา
เงะ: การสร้างกองกำลังนินจาที่เยี่ยมยอดนั้นมันใช้ทั้งเวลา ทั้งเงินทุน
แต่สำหรับแสงอุษาซึ่งรับงานประเภทนี้อยู่แล้ว ..เป็นองค์กรที่เป็นมืออาชีพ
ไม่ใช่แค่สามารถประหยัดค่าใช้จ่าย แต่ยังให้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจด้วย!

ไร
คาเงะ: อย่า(เกรียน)กร่างนักเลย สึชิคาเงะ!

สึชิคาเงะ: เฮอะ!

ไร
คาเงะ: ซึนะใช้หนึ่งในแสงอุษาเพื่อถล่มโคโนฮะ นั่นคือโอโรจิมารุ...!
แต่ก็ยังไม่แน่ว่า ณ ตอนั้น เจ้านั่นออกจากแสงอุษาแล้วรึยัง!
ทั้งโฮคาเงะและคาเสะคาเงะตายในเหตุการณ์ครั้งนั้น

ไรคาเงะ:
ข้าไม่อยากเชื่อนักหรอกว่าเรื่องนั้นจะไม่มีใครวางแผนอยู่เบื้อง

ไร
คาเงะเหลือบมองดันโซ

ไรคาเงะ: (...เจ้าแรคคูนเฒ่า...)

ไรคา
เงะ: เรื่องนี้คนที่น่าสงสัยที่สุดก็คือคิริงาคุเระ!!
แคว้นของท่านไม่มีความสัมพันธ์ทางการฑูตกับแคว้นอื่นๆ...
ลือกันหนาหูว่าแสงอุษาก่อตั้งขึ้นในแคว้นท่าน!!

มิซึคาเงะ: ...

มิ
ซึคาเงะ: มาถึงขั้นนี้แล้ว ข้าก็จะพูดให้ฟังทั้งหมด...

อาโอะ:
ท่านรุ่น 5 หมายความอย่างนั้นจริงเรอะ...!

มิสึคาเงะ:
คาเงะคนก่อน... มีการตั้งข้อสงสัยว่าท่านมิซึคาเงะรุ่นที่ 4
อาจจะถูกใครบางคนบงการอยู่เบื้องหลัง ...ซึ่งอาจจะเป็นพวกแสงอุษา...
นั่นเป็นสาเหตุที่ข้าไม่อยากพูดถึงเรื่องนั้นนัก...

ไรคาเงะ:
พวกท่านทั้งหมด...!!

สึชิคาเงะ: ...!!

ช่วงที่ 4

สึ
ชิคาเงะ: ระวังคำพูดหน่อย ไรคาเงะ!
ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะลดกำลังรบลงแล้วแต่ทางท่านกลับไม่ได้ปฏิบัติตาม
หนำซ้ำยังรวบรวมกำลังทหารและวิชานินจาไว้อีก...
บางทีท่านก็อาจจะจ้างวานแสงอุษาด้วยเหมือนกันล่ะน่า

ไรคาเงะ:
ว่าไงนะ!!

ดันโซ: ก่อนที่พวกท่านจะวิวาทกัน
ข้าอยากจะบอกอะไรบางอย่างกับพวกท่านก่อน...

ไรคาเงะ: บอกอะไร!?

ดัน
โซ: หัวหน้าสูงสุดของแสงอุษาอาจจะเป็นอุจิวะ มาดาระ

คาเงะทั้งสี่:
!?

สึชิคาเงะ: คนๆนั้นน่าจะตายไปนานแล้ว...!?

ดันโซ:
ทางเราเองยังไม่รู้แน่ชัด... แต่ก็มีหลักฐานที่แน่นหนาพอสมควร

สึชิ
คาเงะ: งั้นมันก็เป็นปิศาจงั้นเรอะ?...

มิฟุเน่:
ข้าขอพูดในมุมมองของแคว้นที่เป็นกลางนะครับ
หัวหน้าแสงอุษาได้มองช่วงเวลาที่ผ่านไปได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
...ภาวะสงบเรียบร้อยของทุกแคว้น...
และเค้าได้สร้างความหวาดระแวงระหว่างแคว้น แม้แต่แคว้นเหล็กก็เช่นกัน...
แต่นี่ถือเป็นโอกาสอันดีสำหรับพวกเรา...
คาเงะทั้งห้าเคยร่วมตัวกันแบบนี้สักครั้งไหมครับ?
ห้าแคว้นใหญ่ของโลกนี้จะจับมือเป็นพันธมิตรกันจนกว่าแสงอุษาจะถูกทำลาย

ไร
คาเงะ: พันธมิตร!?

ดันโซ: ...ไม่เลว
เราต้องการการร่วมมือร่วมใจพร้อมเพรียงกันในสถานการณ์ฉุกเฉินนี้

มิ
ฟุเน่: เราจำเป็นต้องมีผู้นำสูงสุดเพื่อลดความสับสนในการดำเนินการ

สึ
ชิคาเงะ: แล้วไง... ปัญหาก็คือ
เราจะวางใจมอบหมายให้ใครมีอำนาจสูงสุดในกลุ่มพันธมิตรล่ะ...

มิฟุ
เน่: พวกท่านเองมีความเห็นไม่ค่อนลงรอยกันนัก ดังนั้นในฐานะคนกลาง
การเลือกของเราจึงน่าเชื่อถือได้มากกว่า
ข้าอยากจะขอเสนอผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่จะมีอำนาจเหนือคาเงะทั้งห้า

ดัน
โซ: หมดเวลาของซึนาเดะแล้ว

ช่วงสุดท้าย

กลับมาที่
เต้นท์ซึนาเดะ

ซากุระ: นารุโตะน่ะเหรอ...!

ซาอิ: ครับ...
เพื่อจะปกป้องซาสึเกะ นารุโตะโดนเล่นงานจนเจ็บหนัก...
แต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็ไม่ยอมบอกเรื่องซาสึเกะ... จากนั้น
นารุโตะก็ไม่บอกเรื่องนี้กับคุณ เพื่อที่คุณจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

ซา
กุระ: (นารุโตะ...)

ซาอิ:
ตอนนี้นารุโตะออกไปพบท่านไรคาเงะเพื่อขอร้องให้ละเว้นซาสึเกะ...
มันดูไม่มีหวังเอาเลย...

ชิสึเนะ: ทำไมทำอะไรบุ่มบ่ามอย่างนั้น?
คาคาชิก็อยู่ด้วยนี่

ซาอิ: อาจารย์คาคาชิเชื่อในตัวนารุโตะครับ
ผมคิดว่า ถึงมันจะดูสิ้นหวังยังไง นารุโตะก็ยังอยากจะสร้างความหวังขึ้นมา

ชิ
สึเนะหันไปมองซึนาเดะ

ซาอิ:
ตอนแรกผมได้รับมอบหมายให้เข้าทีมคาคาชิเพื่อมาแทนซาสึเกะ
ดังนั้นผมถึงไม่เข้าใจทั้งสองคนนัก ผมไม่เข้าใจความรู้สึกคนอื่นดีนักด้วย

ซา
อินึกถึงตอนที่เค้าคุยกับนารุโตะ

นารุโตะ:
(...แค่สัญญาที่ให้ไว้ชั้นยังรักษาไม่ได้เลย...)

ซาอิ:
และผมก็ไม่รู้ด้วยว่าสัญญาของคุณกับนารุโตะมันคืออะไร...

ซากุระ:
...!

ซากุระนึกย้อนไปถึงตอนที่ขอร้องนารุโตะ

ซากุระตอนเด็ก:
นารุโตะ... นี่เป็นคำขอร้องทั้งชีวิตของชั้น... ช่วยพาซาสึเกะคุงกลับมาที

ซา
อิ: แต่... เรื่องที่นารุโตะชอบคุณ... แม้แต่คนอย่างผมก็ยังดูออกเลย!!

ซา
กุระ: ...!!

ซากุระนึกย้อนไปอีกครั้ง (ใช่แล้ว...)

นารุโตะ
ตอนเด็ก: ก็ซากุระจังชอบซาสึเกะออกขนาดนี้นี่น้า...

ซากุระเริ่ม
น้ำตาคลอ

นารุโตะตอนเด็ก:
ชั้นรู้ดีว่าซากุระจังต้องเจ็บปวดแค่ไหน...
ชั้นจะพาซาสึเกะกลับมาให้ได้แน่นอน! นี่คือสัญญาชั่วชีวิตของชั้น!!

น้ำตา
ไหลอาบแก้มซากุระ

นารุโตะตอนเด็ก: ...ซากุระจัง! ชั้นน่ะ...
รักษาสัญญานะ! ชั้นพูดแล้วไม่คิดคืนคำ นี่คือวิถีนินจาของชั้น...

ซา
กุระ: ฮึก... โฮ...

ซากุระร้องไห้ออกมา

ชิสึเนะ: ซากุระ...

ซา
กุระ: โฮ...

ซาอิ: นารุโตะกำลังทนทุกข์เพราะเรื่องซาสึเกะ
แล้วคุณเองล่ะ?

ซากุระนึกขึ้นมาได้

****************************************

กลับ
ไปที่งานประชุม

มิฟุเน่:
ตอนนี้มีเพียงโคโนฮะที่ยังรักษาพลังสถิตย์ร่างไว้ได้...
แนวทางที่เค้าปฏิบัติจึงเป็นสิ่งสำคัญ... ดังนั้น
ท่านจะว่าอย่างไรถ้าจะมอบหมายให้โฮคาเงะเป็นผู้นำสูงสุดของกลุ่มพันธมิตร?

กา
อาระ: ...

ไรคาเงะ: ว่าไงนะ!?

สึชิคาเงะ: หา!?

จบ ครับ